[Λατινική ονομασία] Rhodiola Rosea

[Πηγή φυτών] Κίνα

[Προδιαγραφές] Σαλιδροσίδες:1%-5%

Rosavin:3% HPLC

[Εμφάνιση] Καφέ λεπτή σκόνη

[Μέρος φυτού που χρησιμοποιείται] Ρίζα

[Μέγεθος σωματιδίων] 80 Mesh

[Απώλεια κατά το στέγνωμα] ≤5,0%

[Heavy Metal] ≤10PPM

[Αποθήκευση] Αποθηκεύστε σε δροσερό και στεγνό χώρο, μακριά από το άμεσο φως και τη θερμότητα.

[Πακέτο] Συσκευασμένο σε χάρτινα τύμπανα και δύο πλαστικές σακούλες μέσα.

[Τι είναι η Rhodiola Rosea]

Η Rhodiola Rosea (επίσης γνωστή ως Αρκτική ρίζα ή χρυσή ρίζα) είναι μέλος της οικογένειας Crassulaceae, μιας οικογένειας φυτών που προέρχονται από τις αρκτικές περιοχές της Ανατολικής Σιβηρίας. Το Rhodiola rosea είναι ευρέως διαδεδομένο στην Αρκτική και τις ορεινές περιοχές σε όλη την Ευρώπη και την Ασία. Αναπτύσσεται σε υψόμετρα από 11.000 έως 18.000 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Υπάρχουν πολυάριθμες μελέτες σε ζώα και δοκιμαστικούς σωλήνες που δείχνουν ότι η ροδιόλα έχει τόσο διεγερτική όσο και καταπραϋντική επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα. ενίσχυση της φυσικής αντοχής? βελτιώνει τη λειτουργία του θυρεοειδούς, του θύμου και των επινεφριδίων. προστατεύει το νευρικό σύστημα, την καρδιά και το συκώτι. και έχει αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες.

[Λειτουργία]

1 Ενίσχυση του ανοσοποιητικού και καθυστέρηση της γήρανσης.

2 Αντίσταση στην ακτινοβολία και τον όγκο.

3 Ρύθμιση του νευρικού συστήματος και του μεταβολισμού, περιορίζοντας αποτελεσματικά το μελαγχολικό συναίσθημα και τη διάθεση και προάγοντας την ψυχική κατάσταση.

4 Προστασία της καρδιαγγειακής, διαστολής της στεφανιαίας αρτηρίας, πρόληψη της στεφανιαίας αρτηριοσκλήρωσης και της αρρυθμίας.

Επικοινωνήστε μαζί μου στο kgahern@davincipress.com
Φίλη μου στο Facebook στο https://www.facebook.com/kevin.g.ahern

Carbohydrates Lecture II Highlights

1. Η μορφή Haworth ενός σακχάρου είναι η κυκλική μορφή με έναν ανωμερή άνθρακα. Η μορφή της ζάχαρης Fischer είναι ευθύγραμμη.
2. Οι δισακχαρίτες περιλαμβάνουν σακχαρόζη, λακτόζη και μαλτόζη.
3. Η σακχαρόζη είναι ένα μη αναγωγικό σάκχαρο, ενώ η λακτόζη είναι ένα αναγωγικό σάκχαρο.
4. Η σύνδεση περισσότερων του ενός υπολειμμάτων ζάχαρης δημιουργεί σακχαρίτες ανώτερης τάξης. Αυτά περιλαμβάνουν δισακχαρίτες (δύο σάκχαρα), τρισακχαρίτες (τρία σάκχαρα), ολιγοσακχαρίτες (πολλά σάκχαρα) και πολυσακχαρίτες (πολλά σάκχαρα).
5. Οι περισσότεροι από τους δεσμούς σε σακχαρίτες ανώτερης τάξης περιλαμβάνουν γλυκοσιδικούς δεσμούς.
6. Οι ολιγοσακχαρίτες είναι συστατικά των γλυκοπρωτεϊνών.
7. Οι πιο συνηθισμένοι πολυσακχαρίτες περιλαμβάνουν γλυκογόνο (αποθήκευση ενέργειας στα ζώα), κυτταρίνη (δομική ακεραιότητα στα φυτά), άμυλο (αποθήκευση ενέργειας στα φυτά), χιτίνη (εξωσκελετός εντόμων). Το άμυλο αποτελείται από ένα μείγμα αμυλόζης και αμυλοπηκτίνης.
8. Οι πολυσακχαρίτες μπορεί να είναι ομοπολυμερή (περιέχουν μόνο ένα υπόλειμμα σακχάρου) ή ετεροπολυμερή (περιέχουν περισσότερα από ένα κατάλοιπα σακχάρου). Τα ομοπολυμερή περιλαμβάνουν γλυκογόνο (γλυκόζη σε δεσμούς άλφα 1-4 συν εκτεταμένους άλφα 1-6 κλάδους), κυτταρίνη (γλυκόζη σε δεσμούς βήτα 1-4), αμυλόζη (γλυκόζη σε δεσμούς άλφα 1-4), αμυλοπηκτίνη (γλυκόζη σε άλφα 1-4 δεσμούς συν μερικούς κλάδους άλφα 1-6), και χιτίνη (Ν-ακετυλο-D-γλυκοζαμίνη σε δεσμούς βήτα 1-4).
9. Το γλυκογόνο είναι ένας πολυσακχαρίτης αποθήκευσης ζωικής ενέργειας, η αμυλοπηκτίνη και η αμυλόζη συνδυάζονται για να σχηματίσουν άμυλο, το οποίο είναι ένας πολυσακχαρίτης αποθήκευσης ενέργειας φυτών, η κυτταρίνη είναι ένας δομικός πολυσακχαρίτης φυτών και η χιτίνη είναι συστατικό των εξωσκελετών εντόμων.
10. Το ένζυμο κυτταρινάση απαιτείται για την πέψη των βήτα 1-4 δεσμών της κυτταρίνης. Τα περισσότερα ζώα δεν περιέχουν κυτταρινάση. Τα μηρυκαστικά και τα οπληφόρα περιέχουν ένα βακτήριο που παράγει αυτό το ένζυμο.
11. Η πηκτίνη είναι ένας πολυσακχαρίτης ενός τροποποιημένου σακχάρου – γαλακτουρονικού οξέος. Λανθασμένα είπα στην τάξη ότι είναι γλυκοζαμινογλυκάνη. Δεν είναι επειδή δεν περιέχει ομάδα αμίνης. Η πηκτίνη χρησιμοποιείται ως πηκτικός παράγοντας σε τρόφιμα όπως τα ζελέ.
12. Οι γλυκοζαμινογλυκάνες είναι πολυσακχαρίτες που περιέχουν είτε Ν-ακετυλογαλακτοζαμίνη είτε Ν-ακετυλογλυκοζαμίνη ως μία από τις μονομερείς μονάδες τους. Είναι πολυανιονικά και έχουν ενδιαφέρουσες χημικές ιδιότητες, ως αποτέλεσμα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν θειικές χονδροϊτίνες και θειικές κερατάνες του συνδετικού ιστού, θειικές δερματάνη, ηπαρίνη, υαλουρονικό οξύ και άλλα.
13. Οι λεκτίνες είναι πρωτεΐνες που συνδέονται με συγκεκριμένους υδατάνθρακες. Στα φυτά ονομάζονται φυτοαιμογλουτινίνες. Χρησιμοποιούνται 1) στο ανοσοποιητικό σύστημα για την αναγνώριση των βακτηρίων μη ειδικά και 2) από βακτήρια/ιούς που συνδέονται με συγκεκριμένες δομές στην επιφάνεια των κυττάρων για να βοηθήσουν στην προσκόλληση στο κύτταρο με σκοπό την έγχυση νουκλεϊκού οξέος. Ο ιός της γρίπης εισέρχεται στο κύτταρο με αυτόν τον τρόπο. Η έξοδος του ιού της γρίπης από τα κύτταρα απαιτεί τη δράση ενός ενζύμου που ονομάζεται νευραμινιδάση και είναι αυτό το ένζυμο που αναστέλλεται από το φάρμακο Tamiflu. Όταν η νευραμινιδάση αναστέλλεται, ο ιός της γρίπης δεν μπορεί να εξέλθει από το κύτταρο και τείνει να συσσωρεύεται.
14. Ο όρος γλυκολιπίδια αναφέρεται σε λιπίδια που συνδέονται με υδατάνθρακες. Τα κοινά περιλαμβάνουν σφιγγολιπίδια, όπως οι σερεβροσίδες (προσκόλληση ενός σακχάρου) και οι γαγγλιοσίδες (προσκόλληση σύνθετων υδατανθράκων).
15. Οι γλυκοζαμινογλυκάνες είναι πολυμερή ζευγών τροποποιημένων σακχάρων. Τουλάχιστον ένα από τα σάκχαρα κάθε ζεύγους είναι αρνητικά φορτισμένο, όπως το γλυκουρονικό οξύ, δημιουργώντας μια πολυανιονική ένωση.
16. Οι πεπτιδογλυκάνες δημιουργούνται όταν οι γλυκοζαμινογλυκάνες συνδέονται με πεπτίδια.
17. Οι γλυκοπρωτεΐνες είναι πρωτεΐνες συνδεδεμένες με ολιγοσακχαρίτες. Η προσκόλληση του ολιγοσακχαρίτη γίνεται με δύο μεθόδους – Ν-συνδεδεμένοι ολιγοσακχαρίτες σε γλυκοπρωτεΐνες συνδέονται με την αμίνη της ομάδας R της ασπαραγίνης σε μια πρωτεΐνη. Αυτό συμβαίνει στο ενδοπλασματικό δίκτυο και στη συσκευή Golgi. Ο-συνδεδεμένοι ολιγοσακχαρίτες σε γλυκοπρωτεΐνες συνδέονται με τα υδροξείδια της ομάδας R της σερίνης/θρεονίνης σε μια πρωτεΐνη. Αυτό συμβαίνει μόνο στη συσκευή Golgi.
18. Τα μοτίβα γλυκοζυλίωσης των γλυκοπρωτεϊνών έχουν τυπικά έναν κοινό πυρήνα στο σημείο προσκόλλησης στην πρωτεΐνη και στη συνέχεια οι εξωτερικές δομές ολιγοσακχαρίτη ποικίλλουν σε σύνθεση.
19. Οι γλυκοπρωτεΐνες είναι σημαντικές για την κυτταρική ταυτότητα – για παράδειγμα η απόρριψη μοσχεύματος και καθορίζουν τους διάφορους τύπους αίματος.
20. Η υαλουρονάνη είναι μια πεπτιδολγλυκάνη (η γλυκοζαμινογλυκάνη που συνδέεται με αυτό είναι το υαλουρονικό οξύ) που είναι σημαντική στο αρθρικό υγρό για τη λίπανση των αρθρώσεων.
21. Οι πεπτιδογλυκάνες και οι γλυκοζαμινογλυκάνες συχνά έχουν μια «γλοιώδη» αίσθηση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν θειική χονδροϊτίνη και ηπαρίνη. Η ηπαρίνη είναι το υλικό με την υψηλότερη γνωστή πυκνότητα αρνητικών φορτίων που προκύπτει από την ύπαρξη θειικών αλάτων στα μονομερή που την αποτελούν.

ΚΕΡΑΤΩΤΟ ΖΙΖΙΑΝΙΟ
Αδύναμα οστά
Στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ).
Προβλήματα εκσπερμάτωσης.
Σεξουαλικά προβλήματα.
Κούραση.
Απώλεια μνήμης.
Υψηλή πίεση του αίματος.
Καρδιακή ασθένεια.
Ηπατική νόσο.
Βρογχίτιδα.
Πόνος στις αρθρώσεις.
HIV/AIDS.