[Λατινική ονομασία] Zingiber Officinalis

[Προδιαγραφές] Τζίντζερλες 5,0%

[Εμφάνιση] Ανοιχτόκίτρινη σκόνη

Μέρος φυτού που χρησιμοποιείται: Ρίζα

[Μέγεθος σωματιδίων] 80 Mesh

[Απώλεια κατά το στέγνωμα] ≤5,0%

[Heavy Metal] ≤10PPM

[Αποθήκευση] Αποθηκεύστε σε δροσερό και στεγνό χώρο, μακριά από το άμεσο φως και τη θερμότητα.

[Διάρκεια ζωής] 24 Μήνες

[Πακέτο] Συσκευασμένο σε χάρτινα τύμπανα και δύο πλαστικές σακούλες μέσα.

[Καθαρό βάρος] 25 κιλά/τύμπανο

[Τι είναι το τζίντζερ;]

Το τζίντζερ είναι ένα φυτό με φυλλώδεις μίσχους και κιτρινοπράσινα άνθη. Το μπαχαρικό τζίντζερ προέρχεται από τις ρίζες του φυτού. Το τζίντζερ είναι εγγενές σε θερμότερες περιοχές της Ασίας, όπως η Κίνα, η Ιαπωνία και η Ινδία, αλλά τώρα καλλιεργείται σε περιοχές της Νότιας Αμερικής και της Αφρικής. Καλλιεργείται επίσης τώρα στη Μέση Ανατολή για να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο και ως τροφή.

[Πώς λειτουργεί?]

Το τζίντζερ περιέχει χημικές ουσίες που μπορεί να μειώσουν τη ναυτία και τη φλεγμονή. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι χημικές ουσίες λειτουργούν κυρίως στο στομάχι και τα έντερα, αλλά μπορεί επίσης να λειτουργούν στον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα για τον έλεγχο της ναυτίας.

[Λειτουργία]

Το τζίντζερ είναι ένα από τα πιο υγιεινά (και πιο νόστιμα) μπαχαρικά στον πλανήτη. Είναι γεμάτο με θρεπτικά συστατικά και βιοδραστικές ενώσεις που έχουν ισχυρά οφέλη για το σώμα και τον εγκέφαλό σας. Ακολουθούν 11 οφέλη για την υγεία του τζίντζερ που υποστηρίζονται από επιστημονική έρευνα.

1. Το τζίντζερ περιέχει τζίντζερόλη, μια ουσία με ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες
2. Το τζίντζερ μπορεί να αντιμετωπίσει πολλές μορφές ναυτίας, ειδικά την πρωινή ναυτία
3. Το τζίντζερ μπορεί να μειώσει τον μυϊκό πόνο και τον πόνο
4. Τα αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα μπορούν να βοηθήσουν στην οστεοαρθρίτιδα
5. Το τζίντζερ μπορεί να μειώσει δραστικά τα σάκχαρα στο αίμα και να βελτιώσει τους παράγοντες κινδύνου για καρδιακές παθήσεις
6. Το τζίντζερ μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της χρόνιας δυσπεψίας
7. Η σκόνη τζίντζερ μπορεί να μειώσει σημαντικά τον πόνο της περιόδου
8. Το τζίντζερ μπορεί να μειώσει τα επίπεδα χοληστερόλης
9. Το τζίντζερ περιέχει μια ουσία που μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του καρκίνου
10. Το τζίντζερ μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία του εγκεφάλου και να προστατεύσει από τη νόσο του Αλτσχάιμερ
11. Το ενεργό συστατικό του τζίντζερ μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση των λοιμώξεων

Η Stevia rebaudiana είναι κοινώς γνωστή ως Madhu Tulsi. Αυτό καλλιεργείται ευρέως για τα γλυκά φύλλα του. Η στέβια και ο ηλίανθος ανήκουν στην οικογένεια των asteraceae. Το γλυκό βότανο Στέβια γίνεται βασική πηγή φυσικού γλυκαντικού ως εναλλακτική ζάχαρη. Αντικαθιστά γρήγορα τα χημικά γλυκαντικά όπως το Splenda, η σακχαρίνη και η ασπαρτάμη. Το φυτό είναι εγγενές σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές της Βόρειας Αμερικής και της Νότιας Αμερικής. Υπάρχουν περίπου 240 είδη Stevia Genus. Καλλιεργείται ευρέως σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Κολομβία, η Παραγουάη και η Βενεζουέλα. Στη Βενεζουέλα χρησιμοποιείται πάνω από 1500 χρόνια. Τα φύλλα της στέβιας είναι 20-25 φορές πιο γλυκά από την κανονική ζάχαρη. Το εκχύλισμα της στέβιας Rebaudioside-A είναι περίπου 300-400 φορές πιο γλυκό από την κανονική ζάχαρη. Η γλύκα της στέβιας ήταν επίσης αισθητή για πολύ καιρό.
Αναπτύσσεται μια καλή αγορά για τη στέβια τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς. Αυτή είναι μια αχτίδα ελπίδας για τον διαβητικό ασθενή. Καθώς είναι φυσική πηγή γλυκαντικού. Χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία της παχυσαρκίας και του υψηλού σακχάρου στο αίμα. Δεν υπάρχει αύξηση του επιπέδου σακχάρου μετά την κατανάλωση στέβιας ως γλυκαντικού ως υποκατάστατου της κανονικής ζάχαρης. Αντικατάσταση και αναφύτευση
Από τα επόμενα χρόνια κάποια φυτά θα πεθάνουν για διάφορους λόγους, αυτά τα κενά θα πρέπει να καλυφθούν αμέσως με καλά αναπτυγμένα σπορόφυτα. Ανάλογα με τον τύπο του εδάφους και τη διαχείριση, η παραγωγικότητα θα μειωθεί μετά από 5 χρόνια και θα πρέπει να αντικατασταθεί με νέα φυτεία.
Punjab, Haryana, Madhya Pardesh, Tamil Nadu……

Τι είναι το BIOPOLYMER; Τι σημαίνει BIOPOLYMER; Σημασία BIOPOLYMER – Προφορά BIOPOLYMER – Ορισμός BIOPOLYMER – Επεξήγηση BIOPOLYMER – Πώς να προφέρετε BIOPOLYMER;

Πηγή: άρθρο Wikipedia.org, προσαρμοσμένο υπό την άδεια https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/.

Τα βιοπολυμερή είναι πολυμερή που παράγονται από ζωντανούς οργανισμούς. με άλλα λόγια, είναι πολυμερή βιομόρια. Δεδομένου ότι είναι πολυμερή, τα βιοπολυμερή περιέχουν μονομερείς μονάδες που συνδέονται ομοιοπολικά για να σχηματίσουν μεγαλύτερες δομές. Υπάρχουν τρεις κύριες κατηγορίες βιοπολυμερών, που ταξινομούνται σύμφωνα με τις μονομερείς μονάδες που χρησιμοποιούνται και τη δομή του βιοπολυμερούς που σχηματίζεται: πολυνουκλεοτίδια (RNA και DNA), τα οποία είναι μακρά πολυμερή που αποτελούνται από 13 ή περισσότερα μονομερή νουκλεοτιδίων. πολυπεπτίδια, τα οποία είναι βραχέα πολυμερή αμινοξέων. και πολυσακχαρίτες, οι οποίοι είναι συχνά γραμμικές δεσμευμένες πολυμερικές δομές υδατανθράκων.

Η κυτταρίνη είναι η πιο κοινή οργανική ένωση και βιοπολυμερές στη Γη. Περίπου το 33 τοις εκατό της συνολικής φυτικής ύλης είναι κυτταρίνη. Η περιεκτικότητα σε κυτταρίνη του βαμβακιού είναι 90 τοις εκατό, για το ξύλο είναι 50 τοις εκατό.

Μια σημαντική καθοριστική διαφορά μεταξύ βιοπολυμερών και συνθετικών πολυμερών μπορεί να βρεθεί στις δομές τους. Όλα τα πολυμερή αποτελούνται από επαναλαμβανόμενες μονάδες που ονομάζονται μονομερή. Τα βιοπολυμερή έχουν συχνά μια καλά καθορισμένη δομή, αν και αυτό δεν είναι καθοριστικό χαρακτηριστικό (παράδειγμα: λιγνοκυτταρίνη): Η ακριβής χημική σύνθεση και η αλληλουχία στην οποία είναι διατεταγμένες αυτές οι μονάδες ονομάζεται πρωτογενής δομή, στην περίπτωση των πρωτεϊνών. Πολλά βιοπολυμερή αναδιπλώνονται αυθόρμητα σε χαρακτηριστικά συμπαγή σχήματα (βλ. επίσης «δίπλωση πρωτεΐνης» καθώς και δευτερογενή δομή και τριτοταγή δομή), τα οποία καθορίζουν τις βιολογικές τους λειτουργίες και εξαρτώνται με περίπλοκο τρόπο από τις πρωτεύουσες δομές τους. Η δομική βιολογία είναι η μελέτη των δομικών ιδιοτήτων των βιοπολυμερών. Αντίθετα, τα περισσότερα συνθετικά πολυμερή έχουν πολύ απλούστερες και πιο τυχαίες (ή στοχαστικές) δομές. Αυτό το γεγονός οδηγεί σε κατανομή μοριακής μάζας που λείπει στα βιοπολυμερή. Στην πραγματικότητα, καθώς η σύνθεσή τους ελέγχεται από μια διεργασία κατευθυνόμενη από το πρότυπο στα περισσότερα συστήματα in vivo, όλα τα βιοπολυμερή ενός τύπου (ας πούμε μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη) είναι όλα ίδια: όλα περιέχουν τις παρόμοιες αλληλουχίες και αριθμούς μονομερών και επομένως όλα έχουν ίδια μάζα. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται μονοδιασπορά σε αντίθεση με την πολυδιασπορά που συναντάται στα συνθετικά πολυμερή. Ως αποτέλεσμα, τα βιοπολυμερή έχουν δείκτη πολυδιασποράς 1.

Η σύμβαση για ένα πολυπεπτίδιο είναι να απαριθμεί τα συστατικά του υπολείμματα αμινοξέων όπως εμφανίζονται από το αμινο άκρο στο άκρο του καρβοξυλικού οξέος. Τα υπολείμματα αμινοξέων συνδέονται πάντα με πεπτιδικούς δεσμούς. Η πρωτεΐνη, αν και χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη για να αναφέρεται σε οποιοδήποτε πολυπεπτίδιο, αναφέρεται σε μεγαλύτερες ή πλήρως λειτουργικές μορφές και μπορεί να αποτελείται από πολλές πολυπεπτιδικές αλυσίδες καθώς και από μονές αλυσίδες. Οι πρωτεΐνες μπορούν επίσης να τροποποιηθούν ώστε να περιλαμβάνουν μη πεπτιδικά συστατικά, όπως αλυσίδες σακχαρίτη και λιπίδια.

Η σύμβαση για μια αλληλουχία νουκλεϊκού οξέος είναι να απαριθμούνται τα νουκλεοτίδια όπως εμφανίζονται από το 5' άκρο έως το 3' άκρο της πολυμερούς αλυσίδας, όπου τα 5' και 3' αναφέρονται στην αρίθμηση των ανθράκων γύρω από τον δακτύλιο ριβόζης που συμμετέχουν στο σχηματισμό τους δεσμούς φωσφορικών διεστέρων της αλυσίδας. Μια τέτοια αλληλουχία ονομάζεται πρωταρχική δομή του βιοπολυμερούς.

Τα βιοπολυμερή με βάση το σάκχαρο είναι συχνά δύσκολα όσον αφορά τη σύμβαση. Τα πολυμερή σακχάρου μπορεί να είναι γραμμικά ή διακλαδισμένα και συνήθως συνδέονται με γλυκοσιδικούς δεσμούς. Η ακριβής τοποθέτηση της σύνδεσης μπορεί να ποικίλλει, και ο προσανατολισμός των συνδετικών λειτουργικών ομάδων είναι επίσης σημαντικός, με αποτέλεσμα α- και β-γλυκοσιδικούς δεσμούς με οριστική αρίθμηση της θέσης των συνδετικών ανθράκων στον δακτύλιο. Επιπλέον, πολλές μονάδες σακχαρίτη μπορούν να υποστούν διάφορες χημικές τροποποιήσεις, όπως η αμίνωση, και μπορούν ακόμη και να σχηματίσουν μέρη άλλων μορίων, όπως οι γλυκοπρωτεΐνες.