[نام لاتین] Camellia sinensis

[منبع گیاهی] چین

[مشخصات فنی]

کل پلی فنول چای 40 تا 98 درصد

کاتچین کل 20 تا 90 درصد

EGCG 8%-60%

[ظاهر] پودر قهوه ای زرد

[قسمت مورد استفاده گیاه] برگ چای سبز

[اندازه ذرات] مش 80

[تلفات هنگام خشک شدن] ≤5.0٪

[هی متال] ≤10PPM

[ذخیره سازی] در محل خنک و خشک نگهداری شود، دور از نور مستقیم و گرما نگهداری شود.

[بسته] بسته بندی شده در طبل های کاغذی و دو کیسه پلاستیکی در داخل.

[عصاره چای سبز چیست]

چای سبز دومین نوشیدنی بزرگ مورد تقاضای مصرف کنندگان در سراسر جهان است. در چین و هند برای اثرات دارویی آن استفاده می شود. چندین ترکیب استخراج شده از چای سبز از جمله کاتچین ها وجود دارد که حاوی مقدار زیادی هیدروکسی فنول است که به راحتی اکسید، تجمع و منقبض می شود، که اثر ضد اکسیداسیون خوب آن را توضیح می دهد. اثر ضد اکسیداسیون آن 25 تا 100 برابر قوی تر از ویتامین C و E است.

به طور گسترده ای در داروسازی، کشاورزی و صنایع شیمیایی و غذایی استفاده می شود. این عصاره از بیماری های قلبی عروقی جلوگیری می کند، خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد و قند خون و فشار خون و همچنین ویروس ها را کاهش می دهد. در صنایع غذایی، عامل ضد اکسیداسیون برای نگهداری مواد غذایی و روغن های پخت و پز استفاده می شود.

[تابع]

1. عصاره چای سبز می تواند فشار خون، قند خون، چربی خون را کاهش دهد.

2. عصاره چای سبز عملکرد حذف رادیکال ها و ضد پیری را دارد.

3. عصاره چای سبز می تواند عملکرد سیستم ایمنی و پیشگیری از سرماخوردگی را تقویت کند.

4. عصاره چای سبز ضد تشعشع، ضد سرطان، مهار افزایش سلول های سرطانی است.

5. عصاره چای سبز برای ضد باکتری استفاده می شود، با عملکرد استریل کردن و بو زدایی.

[کاربرد]

1. عصاره چای سبز که در زمینه لوازم آرایشی و بهداشتی کاربرد دارد، دارای اثر ضد چروک و ضد پیری است.

2. عصاره چای سبز در زمینه مواد غذایی کاربرد دارد، به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی، عامل ضد بیاتی و عوامل ضد محو شدن استفاده می شود.

3. کاربرد در زمینه دارویی، عصاره چای سبز برای پیشگیری و درمان بیماری های قلبی عروقی، دیابت استفاده می شود.

آرونیا ملانوکارپا
آرونیا ملانوکارپا (چوچبری سیاه) به دلیل رنگدانه‌های بنفش عمیق و تقریبا سیاه آن که از محتویات متراکم فیتوکمیکال‌های فنلی، به ویژه آنتوسیانین‌ها ناشی می‌شود، مورد توجه علمی قرار گرفته است. محتوای کل آنتوسیانین در chokeberries 1480 میلی گرم در 100 گرم توت تازه و غلظت پروآنتوسیانیدین 664 میلی گرم در هر 100 گرم است (Wu et al. 2004, 2006). هر دو مقدار از بالاترین مقادیری هستند که تا به امروز در گیاهان اندازه گیری شده اند.

این گیاه این رنگدانه ها را عمدتاً در پوست توت ها تولید می کند تا از پالپ و دانه ها در برابر قرار گرفتن مداوم در معرض اشعه ماوراء بنفش محافظت کند[1]. با جذب اشعه ماوراء بنفش در طیف آبی-بنفش، رنگدانه ها نور شدید خورشید را فیلتر می کنند و در نتیجه نقش تضمین کننده بازسازی گونه را دارند. رنگدانه های رنگارنگ روشن نیز پرندگان و حیوانات را جذب می کند تا میوه را مصرف کنند و دانه ها را در مدفوع خود پراکنده کنند.

آنتوسیانین ها نه تنها به خاصیت قابض chokeberry کمک می کنند (که از آفات و عفونت ها جلوگیری می کند) بلکه به آرونیا ملانوکارپا قدرت آنتی اکسیدانی فوق العاده ای می بخشد که با استرس اکسیداتیو در میوه در طول فتوسنتز مبارزه می کند.

یک محصول میوه بومی آمریکای شمالی که اخیراً اهلی شده است، زغال اخته آمریکایی، Vaccinium macrocarpon، یکی از اعضای دیپلوئیدی از جنس Vaccinium از خانواده اسید دوست Ericaceae است. مورفولوژی و شیمی میوه در مقایسه با سایر میوه ها منحصر به فرد است. میوه ها دارای لکه های توخالی هستند، حاوی اسید بنزوئیک هستند و دارای آنتی اکسیدان های پلی فنلی بالایی هستند، از جمله پروآنتوسیانیدین های منحصر به فرد نوع A که برای سلامتی انسان مفید هستند. علاوه بر این، به جای فرارهای میوه ای موجود در سایر گونه های میوه، فرار اصلی 1-ɑ ترپینئول است. زغال اخته نسبت به سایر گونه های زراعی بهبود ژنتیکی نسبتا کمی داشته است. اهداف اصلی اصلاحی عبارتند از مقاومت در برابر پوسیدگی میوه، تحمل تنش گرمایی و افزایش ترکیبات فیتوشیمیایی.