[نام لاتین] Huperzia serratum

[منبع] گیاه کامل Huperziceae از چین

[ظاهر] قهوه ای تا سفید

[مواد تشکیل دهنده] هاپرزین A

[مشخصات] Huperzine A 1٪ - 5٪، HPLC

[حلالیت] محلول در کلروفرم، متانول، اتانول، کمی محلول در آب

[اندازه ذرات] مش 80

[تلفات هنگام خشک شدن] ≤5.0٪

[هی متال] ≤10PPM

[بقایای آفت کش] EC396-2005، USP 34، EP 8.0، FDA

[ذخیره سازی] در محل خنک و خشک نگهداری شود، دور از نور و حرارت مستقیم نگهداری شود.

[مدت ماندگاری] 24 ماه

[بسته] بسته بندی شده در طبل های کاغذی و دو کیسه پلاستیکی در داخل.

[Huperzine A چیست]

هوپرزیا نوعی خزه است که در چین می روید. این گیاه به خزه‌های کلوبی (خانواده Lycopodiaceae) مربوط می‌شود و برای برخی گیاه‌شناسان به نام Lycopodium serratum شناخته می‌شود. کل خزه آماده شده به طور سنتی استفاده می شد. آماده سازی های گیاهی مدرن فقط از آلکالوئید جدا شده به نام هوپرزین A استفاده می کنند. Huperzine A یک آلکالوئید موجود در هوپرزیا است که گزارش شده است از تجزیه استیل کولین، یک ماده مهم مورد نیاز سیستم عصبی برای انتقال اطلاعات از سلولی به سلول دیگر، جلوگیری می کند. تحقیقات حیوانی نشان داده است که توانایی هوپرزین A برای حفظ استیل کولین ممکن است بیشتر از برخی داروهای تجویزی باشد. از دست دادن عملکرد استیل کولین یکی از ویژگی های اصلی چندین اختلال عملکرد مغز، از جمله بیماری آلزایمر است. هوپرزین A همچنین ممکن است اثر محافظتی بر بافت مغز داشته باشد و پتانسیل نظری آن را برای کمک به کاهش علائم برخی از اختلالات مغزی افزایش دهد.

[عملکرد] هوپرزین A که در طب جایگزین استفاده می شود، مشخص شده است که به عنوان یک مهارکننده کولین استراز عمل می کند، نوعی دارویی که برای جلوگیری از تجزیه استیل کولین (یک ماده شیمیایی ضروری برای یادگیری و حافظه) استفاده می شود.

هوپرزین A نه تنها به عنوان درمانی برای بیماری آلزایمر استفاده می شود، بلکه گفته می شود که یادگیری و حافظه را تقویت می کند و در برابر زوال شناختی مرتبط با افزایش سن محافظت می کند.

علاوه بر این، هوپرزین A گاهی اوقات برای افزایش انرژی، افزایش هوشیاری و کمک به درمان میاستنی گراویس (یک اختلال خود ایمنی که بر عضلات تأثیر می گذارد) استفاده می شود.

این ویدئو به شما نشان می دهد که چگونه ژاپنیکا را تلفظ کنید

لیست پخش شیمی: https://www.youtube.com/playlist?list=PL_hX5wLdhf_KyuOalV6rwHjo810Zaa6xq

بیشتر در https://scitech.quickfound.net/

مروری بر نحوه ساخت پلاستیک و لاستیک مصنوعی

بارگذاری مجدد فیلمی که قبلاً آپلود شده است با ویدیو و صدا بهبود یافته.

فیلم مالکیت عمومی از بایگانی پرلینگر کتابخانه کنگره، کمی برش داده شده تا لبه‌های ناهموار حذف شود، با نسبت تصویر اصلاح شده، و تصحیح روشنایی-کنتراست-رنگ با یک گذر و کاهش ملایم نویز ویدیو اعمال شده است.
موسیقی متن همچنین با نرمال سازی صدا، کاهش نویز، کاهش برش و/یا یکسان سازی پردازش شد (صدای حاصل، اگرچه بی نقص نیست، اما نویز بسیار کمتری نسبت به صدای اصلی دارد).

https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/

https://en.wikipedia.org/wiki/Polymer

پلیمر یک مولکول بزرگ (ماکرومولکول) است که از واحدهای ساختاری تکرار شونده تشکیل شده است. این واحدهای فرعی معمولاً توسط پیوندهای شیمیایی کووالانسی به هم متصل می شوند. اگرچه گاهی اوقات اصطلاح پلیمر به پلاستیک گفته می شود، اما در واقع دسته بزرگی از ترکیبات را شامل می شود که هم از مواد طبیعی و هم مواد مصنوعی با طیف گسترده ای از خواص تشکیل شده است.

به دلیل گستره فوق العاده خواص مواد پلیمری، آنها نقش اساسی و فراگیر در زندگی روزمره دارند. این نقش از پلاستیک های مصنوعی و الاستومرهای آشنا تا بیوپلیمرهای طبیعی مانند اسیدهای نوکلئیک و پروتئین هایی که برای زندگی ضروری هستند، متغیر است.

مواد پلیمری طبیعی مانند شلاک، کهربا، پشم، ابریشم و لاستیک طبیعی قرن هاست که استفاده می شود. انواع پلیمرهای طبیعی دیگر مانند سلولز که ماده اصلی تشکیل دهنده چوب و کاغذ است، وجود دارد. لیست پلیمرهای مصنوعی شامل لاستیک مصنوعی، باکلیت، نئوپرن، نایلون، پی وی سی، پلی استایرن، پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی اکریلونیتریل، PVB، سیلیکون و بسیاری موارد دیگر می باشد.

معمولاً، ستون فقرات پیوسته پلیمری که برای تهیه پلاستیک استفاده می شود، عمدتاً از اتم های کربن تشکیل شده است. یک مثال ساده پلی اتیلن (به انگلیسی بریتانیایی 'polythene') است که واحد تکرار آن بر اساس مونومر اتیلن است. با این حال، ساختارهای دیگری وجود دارند. به عنوان مثال، عناصری مانند سیلیکون مواد آشنا مانند سیلیکون ها را تشکیل می دهند، نمونه هایی از آنها Silly Putty و درزگیر لوله کشی ضد آب است. اکسیژن معمولاً در ستون فقرات پلیمری مانند پلی اتیلن گلیکول، پلی ساکاریدها (در پیوندهای گلیکوزیدی) و DNA (در پیوندهای فسفودی استر) نیز وجود دارد.

پلیمرها در زمینه‌های شیمی پلیمر، فیزیک پلیمر و علوم پلیمر مطالعه می‌شوند.

پلیمریزاسیون فرآیند ترکیب بسیاری از مولکول های کوچک معروف به مونومر در یک زنجیره یا شبکه با پیوند کووالانسی است. در طی فرآیند پلیمریزاسیون، ممکن است برخی از گروه های شیمیایی از هر مونومر از بین برود. به عنوان مثال، در پلیمریزاسیون پلی استر PET چنین است. مونومرها اسید ترفتالیک (HOOC-C6H4-COOH) و اتیلن گلیکول (HO-CH2-CH2-OH) هستند، اما واحد تکرار شونده -OC-C6H4-COO-CH2-CH2-O- است که مربوط به ترکیبی از دو مونومر با از دست دادن دو مولکول آب. تکه متمایز هر مونومر که در پلیمر گنجانده شده است به عنوان یک واحد تکراری یا باقیمانده مونومر شناخته می شود.

https://en.wikipedia.org/wiki/Synthetic_rubber

لاستیک مصنوعی هر نوع الاستومر مصنوعی است که همیشه یک پلیمر است. الاستومر ماده ای با خاصیت مکانیکی (یا ماده) است که می تواند تحت تنش تغییر شکل بسیار بیشتری نسبت به سایر مواد متحمل شود و همچنان بدون تغییر شکل دائمی به اندازه قبلی خود بازگردد. سالانه حدود 15 میلیارد کیلوگرم لاستیک تولید می شود و از این تعداد، مقدار دو سوم مصنوعی است…

لاستیک طبیعی در مقابل لاستیک مصنوعی

لاستیک طبیعی که از لاتکس به دست می آید، عمدتاً پلی سیس ایزوپرن است که حاوی آثار ناخالصی است. اگرچه لاستیک طبیعی خواص بسیار خوبی از خود نشان می دهد، اما لاستیک طبیعی اغلب از لاستیک های مصنوعی پایین تر است، به ویژه از نظر پایداری حرارتی و سازگاری آن با فرآورده های نفتی.

لاستیک مصنوعی از پلیمریزاسیون انواع پیش سازهای مبتنی بر نفت به نام مونومر ساخته می شود. رایج ترین لاستیک های مصنوعی لاستیک های استایرن بوتادین (SBR) هستند که از کوپلیمریزاسیون استایرن و 1،3- بوتادین به دست می آیند. سایر لاستیک های مصنوعی از ایزوپرن (2-متیل-1،3-بوتادین)، کلروپرن (2-کلرو-1،3-بوتادین) و ایزوبوتیلن (متیل پروپن) با درصد کمی ایزوپرن برای اتصال عرضی تهیه می شوند. این مونومرها و سایر مونومرها را می توان به نسبت های مختلف مخلوط کرد تا برای تولید محصولاتی با طیف وسیعی از خواص فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی کوپلیمر شوند. مونومرها را می توان خالص تولید کرد و افزودن ناخالصی ها یا مواد افزودنی را می توان با طراحی کنترل کرد تا خواص بهینه را به دست آورد. پلیمریزاسیون مونومرهای خالص را می توان بهتر کنترل کرد تا نسبت مطلوبی از پیوندهای دوگانه سیس و ترانس بدست آید.