[लॅटिन नाव] झिंगिबर ऑफिशिनालिस

[विशिष्टता] जिंजरोल्स ५.०%

[स्वरूप] हलकी पिवळी पावडर

वनस्पती भाग वापरले: रूट

[कणाचा आकार] 80 मेष

[कोरडे केल्यावर नुकसान] ≤5.0%

[हेवी मेटल] ≤10PPM

[स्टोरेज] थंड आणि कोरड्या भागात साठवा, थेट प्रकाश आणि उष्णतेपासून दूर ठेवा.

[शेल्फ लाइफ] 24 महिने

[पॅकेज] कागदाच्या ड्रममध्ये आणि दोन प्लास्टिकच्या पिशव्या आत पॅक केलेले.

[निव्वळ वजन] 25kgs/ड्रम

[आले म्हणजे काय?]

आले ही पानेदार देठ आणि पिवळी हिरवी फुले असलेली वनस्पती आहे. आल्याचा मसाला वनस्पतीच्या मुळांपासून येतो. आले मूळ आशियातील उष्ण भागांमध्ये आहे, जसे की चीन, जपान आणि भारत, परंतु आता ते दक्षिण अमेरिका आणि आफ्रिकेच्या काही भागांमध्ये घेतले जाते. हे आता मध्यपूर्वेत औषध म्हणून आणि अन्नासोबत वापरण्यासाठी देखील घेतले जाते.

[हे कस काम करत?]

आल्यामध्ये रसायने असतात ज्यामुळे मळमळ आणि जळजळ कमी होते. संशोधकांचा असा विश्वास आहे की रसायने प्रामुख्याने पोट आणि आतड्यांमध्ये कार्य करतात, परंतु मळमळ नियंत्रित करण्यासाठी ते मेंदू आणि मज्जासंस्थेमध्ये देखील कार्य करू शकतात.

[कार्य]

आले हे या ग्रहावरील सर्वात आरोग्यदायी (आणि सर्वात स्वादिष्ट) मसाल्यांपैकी एक आहे. हे पोषक आणि जैव सक्रिय संयुगे भरलेले आहे ज्याचे तुमच्या शरीरासाठी आणि मेंदूसाठी शक्तिशाली फायदे आहेत. येथे आलेचे 11 आरोग्य फायदे आहेत जे वैज्ञानिक संशोधनाद्वारे समर्थित आहेत.

1. आल्यामध्ये जिंजरॉल हा शक्तिशाली औषधी गुणधर्म असलेला पदार्थ असतो
2. आले मळमळ, विशेषत: सकाळी आजारपणाच्या अनेक प्रकारांवर उपचार करू शकते
3. आले स्नायू वेदना आणि वेदना कमी करू शकते
4. दाहक-विरोधी प्रभाव ऑस्टियोआर्थराइटिसमध्ये मदत करू शकतात
5. आले रक्तातील शर्करा खूपच कमी करू शकते आणि हृदयरोगाच्या जोखमीचे घटक सुधारू शकते
6. अदरक क्रॉनिक अपचनावर उपचार करण्यास मदत करू शकते
7. अदरक पावडर मासिक पाळीच्या वेदना लक्षणीयरीत्या कमी करू शकते
8. आले कोलेस्टेरॉलची पातळी कमी करू शकते
9. आल्यामध्ये एक पदार्थ असतो जो कर्करोगापासून बचाव करण्यास मदत करू शकतो
10. आले मेंदूचे कार्य सुधारू शकते आणि अल्झायमर रोगापासून संरक्षण करू शकते
11. अदरकमधील सक्रिय घटक संक्रमणाशी लढण्यास मदत करू शकतात

स्टीव्हिया रिबाउडियाना सामान्यतः मधु तुलसी म्हणून ओळखले जाते. हे त्याच्या गोड पानांसाठी मोठ्या प्रमाणावर घेतले जाते. स्टीव्हिया आणि सूर्यफूल asteraceae कुटुंबातील आहेत. स्टीव्हिया ही गोड औषधी वनस्पती साखरेचा पर्याय म्हणून नैसर्गिक स्वीटनरचा प्रमुख स्त्रोत बनत आहे. हे स्प्लेंडा, सॅकरिन आणि एस्पार्टम सारख्या रासायनिक स्वीटनरची जागा वेगाने घेत आहे. ही वनस्पती मूळ उत्तर अमेरिका आणि दक्षिण अमेरिकेतील उष्णकटिबंधीय आणि उपोष्णकटिबंधीय प्रदेशात आहे. स्टीव्हिया वंशाच्या जवळपास २४० प्रजाती आहेत. हे ब्राझील, कोलंबिया, पॅराग्वे आणि व्हेनेझुएला सारख्या देशांमध्ये मोठ्या प्रमाणावर घेतले जाते. व्हेनेझुएलामध्ये हे 1500 वर्षांपासून वापरले जात आहे. स्टीव्हियाची पाने सामान्य साखरेपेक्षा 20-25 पट गोड असतात. स्टीव्हिया रेबॉडिओसाइड-ए चा अर्क साधारण साखरेपेक्षा 300-400 पट गोड असतो. स्टीव्हियाचा गोडवाही बराच काळ जाणवत होता.
स्टीव्हियासाठी देशांतर्गत तसेच आंतरराष्ट्रीय स्तरावर चांगली बाजारपेठ विकसित केली जात आहे. मधुमेही रुग्णांसाठी हा आशेचा किरण आहे. कारण हा गोडाचा नैसर्गिक स्रोत आहे. हे लठ्ठपणा आणि उच्च रक्त शर्करा रुग्णांच्या उपचारांसाठी देखील वापरले जाते. सामान्य साखरेऐवजी गोड म्हणून स्टीव्हियाचे सेवन केल्यावर साखरेची पातळी वाढत नाही. बदली आणि पुनर्लावणी
त्यानंतरच्या वर्षापासून काही झाडे विविध कारणांमुळे मरतील, ही पोकळी चांगल्या विकसित रोपांनी त्वरित भरून काढली पाहिजे .मातीचा प्रकार आणि व्यवस्थापन यावर अवलंबून 5 वर्षांनी उत्पादकता कमी होईल आणि ती नवीन लागवडीसह बदलली पाहिजे.
Punjab, Haryana, Madhya Pardesh, Tamil Nadu……

बायोपॉलिमर म्हणजे काय? बायोपॉलिमर म्हणजे काय? बायोपॉलिमर अर्थ – बायोपॉलिमर उच्चार – बायोपॉलिमर व्याख्या – बायोपॉलिमर स्पष्टीकरण – बायोपॉलिमर चा उच्चार कसा करायचा?

स्रोत: Wikipedia.org लेख, https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/ लायसन्स अंतर्गत रुपांतरित.

बायोपॉलिमर हे सजीवांनी तयार केलेले पॉलिमर आहेत; दुसऱ्या शब्दांत, ते पॉलिमरिक बायोमोलेक्यूल्स आहेत. ते पॉलिमर असल्याने, बायोपॉलिमरमध्ये मोनोमेरिक युनिट्स असतात ज्या मोठ्या संरचना तयार करण्यासाठी सहसंयोजक बंध असतात. बायोपॉलिमरचे तीन मुख्य वर्ग आहेत, ज्याचे वर्गीकरण वापरलेल्या मोनोमेरिक युनिट्स आणि बायोपॉलिमरच्या संरचनेनुसार केले जाते: पॉलीन्यूक्लियोटाइड्स (आरएनए आणि डीएनए), जे 13 किंवा अधिक न्यूक्लियोटाइड मोनोमरचे बनलेले लांब पॉलिमर आहेत; पॉलीपेप्टाइड्स, जे अमीनो ऍसिडचे लहान पॉलिमर आहेत; आणि पॉलिसेकेराइड्स, जे बहुधा रेखीय बंधनकारक पॉलिमरिक कार्बोहायड्रेट संरचना असतात.

सेल्युलोज हे पृथ्वीवरील सर्वात सामान्य सेंद्रिय संयुग आणि बायोपॉलिमर आहे. सर्व वनस्पती पदार्थांपैकी सुमारे 33 टक्के सेल्युलोज आहे. कापसात सेल्युलोजचे प्रमाण ९० टक्के आहे, लाकडासाठी ते ५० टक्के आहे.

बायोपॉलिमर आणि सिंथेटिक पॉलिमर यांच्यातील मुख्य परिभाषित फरक त्यांच्या रचनांमध्ये आढळू शकतो. सर्व पॉलिमर मोनोमर नावाच्या पुनरावृत्ती युनिट्सपासून बनलेले असतात. बायोपॉलिमर्सची बऱ्याचदा सु-परिभाषित रचना असते, जरी हे परिभाषित वैशिष्ट्य नसले तरी (उदाहरणार्थ: लिग्नोसेल्युलोज): प्रथिनांच्या बाबतीत नेमकी रासायनिक रचना आणि या युनिट्सची मांडणी याला प्राथमिक रचना म्हणतात. अनेक बायोपॉलिमर उत्स्फूर्तपणे वैशिष्ट्यपूर्ण कॉम्पॅक्ट आकारांमध्ये दुमडतात (“प्रोटीन फोल्डिंग” तसेच दुय्यम संरचना आणि तृतीयक रचना देखील पहा), जे त्यांचे जैविक कार्य निर्धारित करतात आणि त्यांच्या प्राथमिक संरचनांवर जटिल मार्गाने अवलंबून असतात. स्ट्रक्चरल बायोलॉजी म्हणजे बायोपॉलिमरच्या संरचनात्मक गुणधर्मांचा अभ्यास. याउलट, बहुतेक सिंथेटिक पॉलिमरमध्ये खूप सोपी आणि अधिक यादृच्छिक (किंवा स्टोकेस्टिक) रचना असतात. या वस्तुस्थितीमुळे बायोपॉलिमरमध्ये गहाळ असलेले आण्विक वस्तुमान वितरण होते. खरं तर, त्यांचे संश्लेषण बहुतेक विवो प्रणालींमध्ये टेम्पलेट-निर्देशित प्रक्रियेद्वारे नियंत्रित केले जाते, सर्व प्रकारच्या बायोपॉलिमर (एक विशिष्ट प्रथिने म्हणा) सर्व एकसारखे असतात: त्या सर्वांमध्ये समान क्रम आणि मोनोमर्सची संख्या असते आणि अशा प्रकारे सर्वांमध्ये समान वस्तुमान. सिंथेटिक पॉलिमरमध्ये आढळणाऱ्या पॉलीडिस्पर्सिटीच्या उलट या घटनेला मोनोडिस्पर्सिटी म्हणतात. परिणामी, बायोपॉलिमर्सचा पॉलीडिस्पर्सिटी इंडेक्स 1 असतो.

पॉलीपेप्टाइडसाठी नियम म्हणजे त्याचे घटक अमीनो आम्ल अवशेष सूचीबद्ध करणे कारण ते अमिनो टर्मिनसपासून कार्बोक्झिलिक ऍसिड टर्मिनसपर्यंत येतात. अमीनो ऍसिडचे अवशेष नेहमी पेप्टाइड बॉन्ड्सने जोडलेले असतात. प्रथिने, जरी कोणत्याही पॉलीपेप्टाइडचा संदर्भ देण्यासाठी बोलचालीत वापरला जात असला तरी, मोठ्या किंवा पूर्ण कार्यक्षम स्वरूपांचा संदर्भ देते आणि त्यात अनेक पॉलीपेप्टाइड साखळ्या तसेच एकल साखळ्या असू शकतात. सॅकराइड चेन आणि लिपिड्स सारख्या पेप्टाइड नसलेल्या घटकांचा समावेश करण्यासाठी प्रथिने देखील सुधारित केली जाऊ शकतात.

न्यूक्लिक ॲसिड सीक्वेन्सचा नियम म्हणजे न्यूक्लियोटाइड्सची यादी करणे जसे की ते पॉलिमर साखळीच्या 5′ टोकापासून 3′ टोकापर्यंत येतात, जेथे 5′ आणि 3′ राईबोज रिंगच्या आसपास असलेल्या कार्बनच्या संख्येचा संदर्भ देतात जे तयार करण्यात भाग घेतात. साखळीतील फॉस्फेट डिस्टर लिंकेज. अशा क्रमाला बायोपॉलिमरची प्राथमिक रचना म्हणतात.

साखर-आधारित बायोपॉलिमर सहसा अधिवेशनाच्या संदर्भात कठीण असतात. शुगर पॉलिमर रेखीय किंवा ब्रँच केलेले असू शकतात आणि सामान्यत: ग्लायकोसिडिक बॉन्ड्ससह जोडलेले असतात. लिंकेजचे अचूक स्थान बदलू शकते, आणि लिंकिंग फंक्शनल ग्रुप्सचे ओरिएंटेशन देखील महत्त्वाचे आहे, परिणामी ?- आणि ß-ग्लायकोसिडिक बॉन्ड्स रिंगमधील लिंकिंग कार्बनच्या स्थानाची निश्चित संख्यासह. याव्यतिरिक्त, अनेक सॅकराइड युनिट्समध्ये विविध रासायनिक फेरफार होऊ शकतात, जसे की ॲमिनेशन, आणि ग्लायकोप्रोटीन्स सारख्या इतर रेणूंचे भाग देखील बनवू शकतात.