[Latijnse naam] Zingiber Officinalis

[Specificatie] Gingerolen 5,0%

[Uiterlijk] Lichtgeel poeder

Gebruikt plantdeel: wortel

[Deeltjesgrootte] 80 Mesh

[Verlies bij drogen] ≤5,0%

[Zwaar metaal] ≤10PPM

[Opslag] Bewaar op een koele en droge plaats, blijf uit de buurt van direct licht en hitte.

[Houdbaarheid] 24 Maanden

[Pakket] Verpakt in papieren vaten en twee plastic zakken aan de binnenkant.

[Nettogewicht] 25 kg/trommel

[Wat is gember?]

Gember is een plant met groene stengels en geelgroene bloemen. Het gemberkruid komt uit de wortels van de plant. Gember komt oorspronkelijk uit warmere delen van Azië, zoals China, Japan en India, maar wordt nu verbouwd in delen van Zuid-Amerika en Afrika. Het wordt nu ook in het Midden-Oosten verbouwd om als medicijn en bij voedsel te gebruiken.

[Hoe werkt het?]

Gember bevat chemicaliën die misselijkheid en ontstekingen kunnen verminderen. Onderzoekers geloven dat de chemicaliën voornamelijk in de maag en darmen werken, maar ze kunnen ook in de hersenen en het zenuwstelsel werken om misselijkheid onder controle te houden.

[Functie]

Gember is een van de gezondste (en lekkerste) kruiden ter wereld. Het zit boordevol voedingsstoffen en bioactieve stoffen die krachtige voordelen hebben voor je lichaam en hersenen. Hier zijn 11 gezondheidsvoordelen van gember die worden ondersteund door wetenschappelijk onderzoek.

1. Gember Bevat Gingerol, een stof met krachtige geneeskrachtige eigenschappen
2. Gember kan vele vormen van misselijkheid behandelen, vooral ochtendmisselijkheid
3. Gember kan spierpijn en spierpijn verminderen
4. De ontstekingsremmende effecten kunnen helpen bij artrose
5. Gember kan de bloedsuikerspiegel drastisch verlagen en de risicofactoren voor hart- en vaatziekten verbeteren
6. Gember kan chronische indigestie helpen behandelen
7. Gemberpoeder kan menstruatiepijn aanzienlijk verminderen
8. Gember kan het cholesterolgehalte verlagen
9. Gember bevat een stof die kanker kan helpen voorkomen
10. Gember kan de hersenfunctie verbeteren en beschermen tegen de ziekte van Alzheimer
11. Het actieve ingrediënt in gember kan infecties helpen bestrijden

https://tinyurl.com/9eirjiuo5ec Garcinia Cambogia bevat een belangrijk ingrediënt genaamd HCA (Hydroxycitroenzuur)

Garcinia Cambogia beoordelingen Yahoo Garcinia Cambogia en groene koffie
versnelt het metabolisme, werkt als eetlustremmer – verbrandt vet
Garcinia Cambogia HCA Hydroxycitroenzuur
Gewichtsverlies is, in de context van de geneeskunde, gezondheid of fysieke fitheid, een vermindering van de totale lichaamsmassa, als gevolg van een gemiddeld verlies van vocht, lichaamsvet of vetweefsel en/of vetvrije massa, namelijk afzettingen van botmineralen, spieren, pezen en ander bindweefsel. Het kan onbedoeld optreden als gevolg van een onderliggende ziekte of kan voortkomen uit een bewuste poging om een ​​daadwerkelijke of waargenomen toestand van overgewicht of obesitas te verbeteren.
Extreme Makeover, Extreme Makeover tv-programma, Extreme Makeover volledige aflevering, Extreme
Makeover volledige afleveringen, Extreme Makeover rachel, Extreme Makeover ons, Extr…,
Extreme makeover gewichtsverlies, gewichtsverlies editie, Chris Powell bio, Chris Powell dieet,
Chris Powell-training, Chris Powell-trainer, Chris Powell-wiki, Chris Po…,
Extreme Makeover Gewichtsverlies, gewichtsverlies larhonda, Extreme Makeove…,
2013, kledingontmoetingen, kleding, ontmoetingen, hoe ik afviel,
Gewicht, verlies, transformatie, dieet, lichaamsbeweging, fitness, spieren, gezondheid, training, verliezen,
gewicht, trainen, afslanken, zes, pac, buikspieren,
Hoe ik 60 pond afviel, Afvallen in 2012, mijn reis naar gewichtsverlies, snel afvallen,
geheimen voor gewichtsverlies, snel gewichtsverlies, afvallen voor de zomer van 2013,

Spiervezels, DNA en kunststoffen zijn allemaal voorbeelden van polymeren. Bekijk deze video voor meer informatie.

Een polymeer is een groot molecuul, of macromolecuul, bestaande uit vele herhaalde subeenheden. Vanwege hun brede scala aan eigenschappen spelen zowel synthetische als natuurlijke polymeren een essentiële en alomtegenwoordige rol in het dagelijks leven. Polymeren variëren van bekende synthetische kunststoffen zoals polystyreen tot natuurlijke biopolymeren zoals DNA en eiwitten die fundamenteel zijn voor de biologische structuur en functie. Polymeren, zowel natuurlijke als synthetische, worden gecreëerd via polymerisatie van vele kleine moleculen, bekend als monomeren. Hun bijgevolg grote molecuulmassa ten opzichte van verbindingen met kleine moleculen produceert unieke fysische eigenschappen, waaronder taaiheid, visco-elasticiteit en de neiging om glazen en semi-kristallijne structuren te vormen in plaats van kristallen.

De term ‘polymeer’ is afgeleid van het oud-Griekse woord πολύς (polus, wat ‘veel, veel’ betekent) en μέρος (meros, wat ‘delen’ betekent), en verwijst naar een molecuul waarvan de structuur is samengesteld uit meerdere zich herhalende eenheden, waaruit voortkomt een kenmerk van een hoge relatieve moleculaire massa en daarmee gepaard gaande eigenschappen. De eenheden waaruit polymeren bestaan, zijn feitelijk of conceptueel afgeleid van moleculen met een lage relatieve moleculaire massa. De term werd in 1833 bedacht door Jöns Jacob Berzelius, zij het met een definitie die verschilt van de moderne IUPAC-definitie. Het moderne concept van polymeren als covalent gebonden macromoleculaire structuren werd in 1920 voorgesteld door Hermann Staudinger, die het volgende decennium besteedde aan het vinden van experimenteel bewijs voor deze hypothese.

Polymeren worden bestudeerd op het gebied van biofysica en macromoleculaire wetenschappen, en polymeerwetenschap (waaronder polymeerchemie en polymeerfysica). Historisch gezien zijn producten die voortkomen uit de koppeling van zich herhalende eenheden door covalente chemische bindingen de primaire focus van de polymeerwetenschap; opkomende belangrijke wetenschapsgebieden richten zich nu op niet-covalente verbindingen. Polyisopreen van latexrubber en het polystyreen van piepschuim zijn voorbeelden van respectievelijk polymere natuurlijke/biologische en synthetische polymeren. In biologische contexten zijn vrijwel alle biologische macromoleculen – dat wil zeggen eiwitten (polyamiden), nucleïnezuren (polynucleotiden) en polysachariden – puur polymeer, of bestaan ​​ze voor een groot deel uit polymere componenten – bijvoorbeeld geïsoprenyleerde/lipide-gemodificeerde glycoproteïnen, waarbij kleine Modificaties van lipidenmoleculen en oligosachariden vinden plaats op de polyamideskelet van het eiwit.