[Latijnse naam]Huperzia serratum

[Bron] Huperziceae heel kruid uit China

[Uiterlijk] Bruin tot wit

[Ingrediënt]Huperzine A

[Specificatie]Huperzine A 1% – 5%, HPLC

[Oplosbaarheid] Oplosbaar in chloroform, methanol, ethanol, enigszins oplosbaar in water

[Deeltjesgrootte] 80 Mesh

[Verlies bij drogen] ≤5,0%

[Zwaar metaal] ≤10PPM

[Residu van pesticiden] EC396-2005, USP 34, EP 8.0, FDA

[Opslag] Bewaar op een koele en droge plaats, blijf uit de buurt van direct licht en hitte.

[Houdbaarheid] 24 Maanden

[Pakket] Verpakt in papieren vaten en twee plastic zakken aan de binnenkant.

[Wat is Huperzine A]

Huperzia is een mossoort die in China groeit. Het is verwant aan knotsmossen (de familie Lycopodiaceae) en staat bij sommige botanici bekend als Lycopodium serratum. Traditioneel werd het hele geprepareerde mos gebruikt. Moderne kruidenpreparaten gebruiken alleen het geïsoleerde alkaloïde dat bekend staat als huperzine A. Huperzine A is een alkaloïde die voorkomt in huperzia en waarvan is gemeld dat het de afbraak van acetylcholine voorkomt, een belangrijke stof die het zenuwstelsel nodig heeft om informatie van cel naar cel over te brengen. Dieronderzoek heeft gesuggereerd dat het vermogen van huperzine A om acetylcholine te behouden groter kan zijn dan dat van sommige geneesmiddelen op recept. Verlies van de acetylcholinefunctie is een primair kenmerk van verschillende hersenstoornissen, waaronder de ziekte van Alzheimer. Huperzine A kan ook een beschermend effect hebben op hersenweefsel, waardoor het theoretische potentieel ervan om de symptomen van sommige hersenaandoeningen te helpen verminderen verder wordt vergroot.

[Functie] Huperzine A, gebruikt in de alternatieve geneeskunde, blijkt te werken als een cholinesteraseremmer, een soort medicijn dat wordt gebruikt om de afbraak van acetylcholine (een chemische stof die essentieel is voor het leren en het geheugen) te voorkomen.

Huperzine A wordt niet alleen gebruikt als behandeling voor de ziekte van Alzheimer, maar zou ook het leren en het geheugen verbeteren en beschermen tegen leeftijdsgebonden cognitieve achteruitgang.

Bovendien wordt huperzine A soms gebruikt om de energie te verhogen, de alertheid te vergroten en te helpen bij de behandeling van myasthenia gravis (een auto-immuunziekte die de spieren aantast).

www.vlog.creativedimension.nl

Hallo allemaal, vandaag heb ik een video voorbereid over een heel eenvoudige extractie, dat wil zeggen zetmeel uit het koken van aardappelen, en de relatieve test ervan met commerciële jodiumtinctuur. Voordat u begint, slechts twee woorden over zetmeel. het is een natuurlijk polymeer dat aanwezig is in rijst, granen en aardappelen en het is een energiebron voor levende wezens.
Het is samengesteld uit twee verschillende polymeren: amylose 20% en amilopecten 80%. Beiden zijn ketens die zijn samengesteld uit eenheden van alfaglucose. Hier kunnen we een vereenvoudigd beeld zien van een zetmeelmolecuul dat veel complexer is.
Laten we nu beginnen. De procedure is zo eenvoudig dat ook een kind dat zonder problemen zou kunnen doen. Neem gewoon een aardappel van honderd gram en schil deze. Rasp het nu eenvoudig. Als het klaar is, doe je het in een bekerglas met tweehonderd millimeter heet water. Meng nu ongeveer één tot twee minuten. Filtreer vervolgens met een kookfilter naar een andere container. Met het laatste deel, dat wil zeggen de geraspte aardappel, kun je de handeling meerdere keren herhalen, water toevoegen en mengen, en opnieuw filteren, maar dit is optioneel. Na 5-10 minuten zal het in water onoplosbare zetmeel neerslaan. Hier zien we het witte neerslag, puur zetmeel. Door simpelweg de vloeibare fase naar een andere beker te verplaatsen, isoleert u het product. Laat het drogen bij kamertemperatuur. Hier kunnen we zetmeel zien en het ziet er wit uit, een beetje romig, maar na uitdroging zal het kristallijn zijn.
Om te testen of het echt zetmeel is en geen magisch poeder, gebruiken we een jodiumtinctuur (een mengsel van ethanol, water, kaliumjodide en elementair jodium). Om het te testen, doe je wat zetmeel in een reageerbuisje met wat water en schud je. Voeg daarna de jodiumtinctuur toe die je al dan niet met water kunt verdunnen. De oplossing zal echter donkerblauw gekleurd worden. Wat er gebeurt is dat jodiumionen (I3-) zich combineren tot amilose en ze zorgen ervoor dat de verbinding deze kleur aanneemt.
Mijn groeten, tot ziens bij het volgende experiment.