[Nazwa łacińska] Trifolium pratensis L.

[Specyfikacja] Izoflawony ogółem 20%; 40%; 60% HPLC

[Wygląd] Brązowy do brązowego drobny proszek

Używana część rośliny: Całe zioło

[Rozmiar cząstek] 80 oczek

[Strata przy suszeniu] ≤5,0%

[Heavy Metal] ≤10PPM

[Przechowywanie] Przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła i ciepła.

[Okres przydatności do spożycia] 24 miesiące

[Opakowanie] Pakowane w papierowe bębny i dwie plastikowe torby w środku.

[Waga netto] 25 kg/bęben

[Co to jest Czerwony Clober]

Koniczyna czerwona należy do rodziny roślin strączkowych – tej samej klasy roślin, w której występuje ciecierzyca i soja. Ekstrakty z koniczyny czerwonej stosowane są jako suplementy diety ze względu na wysoką zawartość związków izoflawonów, które mają słabą aktywność estrogenową i kojarzą się z szeregiem korzyści zdrowotnych w okresie menopauzy (redukcja uderzeń gorąca, promowanie zdrowia serca i utrzymanie gęstości kości).

[Funkcjonować]

1. Ekstrakt z czerwonej koniczyny może poprawiać zdrowie, działać przeciwskurczowo, znany z właściwości leczniczych.

2. Ekstrakt z czerwonej koniczyny może leczyć choroby skóry (takie jak egzema, oparzenia, wrzody, łuszczyca).

3. Ekstrakt z czerwonej koniczyny może leczyć dyskomfort oddechowy (taki jak astma, zapalenie oskrzeli, sporadyczny kaszel)

4. Ekstrakt z czerwonej koniczyny może wykazywać działanie przeciwnowotworowe i zapobiegać chorobom prostaty.

5. Ekstrakt z czerwonej koniczyny ma najcenniejsze działanie estrogenopodobne i łagodzi ból piersi.

6. Ekstrakt z koniczyny czerwonej Zawarte izoflawony z koniczyny czerwonej działają na słabe estrogeny, estrogeny zmniejszają ich liczbę iw ten sposób łagodzą cierpienie.

7. Wyciąg z koniczyny czerwonej może utrzymać gęstość mineralną kości u kobiet po menopauzie

8. Ekstrakt z czerwonej koniczyny może podnieść poziom cholesterolu lipoprotein o dużej gęstości.

Pure JaJa Steviosides czyni Dana Quinna kopią jego 20-letniego siebie. To naprawdę chalk-a-brotha, żadne gówno. spójrz, jak wygląda młody DQ, mów o tym, Nautee.

Szczepionka polisacharydowa na pneumokoki – najnowsza wersja znana jako Pneumovax 23 – to pierwsza szczepionka przeciw pneumokokom, pierwsza szczepionka pochodząca z polisacharydu otoczkowego i ważny punkt zwrotny w historii medycyny. Antygeny polisacharydowe zastosowano do indukcji przeciwciał specyficznych dla typu, które nasilały opsonizację, fagocytozę i zabijanie bakterii Streptococcus pneumoniae przez fagocytarne komórki odpornościowe. Szczepionka polisacharydowa na pneumokoki jest szeroko stosowana u dorosłych z grupy wysokiego ryzyka. W rezultacie nastąpił znaczny spadek częstości występowania, zachorowalności i śmiertelności z powodu inwazyjnej choroby pneumokokowej.
Szczepionka czterowalentna, zastosowana po raz pierwszy w 1945 r., nie była szeroko rozpowszechniona, ponieważ jej wprowadzenie zbiegło się z odkryciem penicyliny. W latach 70. Robert Austrian był orędownikiem produkcji i dystrybucji 14-walentnego PPSV. W 1983 roku rozwinęło się to w postać 23-walentną. Znaczącym przełomem wpływającym na obciążenie chorobą pneumokokową było wydanie w lutym 2000 roku licencji na siedmiowalentną szczepionkę koniugatu białkowego.

Ten film jest przeznaczony dla niewidomych użytkowników.

Atrybucja:
Tekst artykułu dostępny na licencji CC-BY-SA
Źródło obrazu Creative Commons w filmie