[Nazwa łacińska] Zingiber Officinalis

[Specyfikacja] Gingerole 5,0%

[Wygląd] Jasnożółty proszek

Wykorzystana część rośliny: korzeń

[Rozmiar cząstek] 80 oczek

[Strata przy suszeniu] ≤5,0%

[Heavy Metal] ≤10PPM

[Przechowywanie] Przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła i ciepła.

[Okres przydatności do spożycia] 24 miesiące

[Opakowanie] Pakowane w papierowe bębny i dwie plastikowe torby w środku.

[Waga netto] 25 kg/bęben

[Co to jest imbir?]

Imbir to roślina o liściastych łodygach i żółtawo-zielonych kwiatach. Przyprawa imbirowa pochodzi z korzeni rośliny. Imbir pochodzi z cieplejszych części Azji, takich jak Chiny, Japonia i Indie, ale obecnie uprawia się go w niektórych częściach Ameryki Południowej i Afryki. Obecnie uprawia się ją również na Bliskim Wschodzie i wykorzystuje się ją jako lek i pożywienie.

[Jak to działa?]

Imbir zawiera substancje chemiczne, które mogą zmniejszać nudności i stany zapalne. Naukowcy uważają, że te substancje chemiczne działają przede wszystkim w żołądku i jelitach, ale mogą również działać na mózg i układ nerwowy, kontrolując nudności.

[Funkcjonować]

Imbir to jedna z najzdrowszych (i najsmaczniejszych) przypraw na świecie. Jest bogata w składniki odżywcze i związki bioaktywne, które mają ogromne korzyści dla organizmu i mózgu. Oto 11 korzyści zdrowotnych imbiru potwierdzonych badaniami naukowymi.

1. Imbir zawiera gingerol, substancję o silnych właściwościach leczniczych
2. Imbir może leczyć wiele form nudności, zwłaszcza poranne mdłości
3. Imbir może zmniejszyć ból i bolesność mięśni
4. Działanie przeciwzapalne może pomóc w chorobie zwyrodnieniowej stawów
5. Imbir może drastycznie obniżyć poziom cukru we krwi i zmniejszyć czynniki ryzyka chorób serca
6. Imbir może pomóc w leczeniu przewlekłej niestrawności
7. Proszek imbirowy może znacznie zmniejszyć ból menstruacyjny
8. Imbir może obniżyć poziom cholesterolu
9. Imbir zawiera substancję, która może pomóc w zapobieganiu rakowi
10. Imbir może poprawić funkcjonowanie mózgu i chronić przed chorobą Alzheimera
11. Aktywny składnik imbiru może pomóc w walce z infekcjami

https://tinyurl.com/9eirjiuo5ec Garcinia Cambogia zawiera kluczowy składnik zwany HCA (kwas hydroksycytrynowy)

garcinia cambogia recenzuje yahoo garcinia cambogia i zieloną kawę
przyspiesza metabolizm, działa tłumiąco apetyt – spala tłuszcz
Garcinia Cambogia HCA Kwas hydroksycytrynowy
Utrata masy ciała w kontekście medycyny, zdrowia lub sprawności fizycznej to zmniejszenie całkowitej masy ciała w wyniku średniej utraty płynów, tkanki tłuszczowej lub tkanki tłuszczowej i/lub masy beztłuszczowej, mianowicie złogów mineralnych kości, mięśni, ścięgno i inna tkanka łączna. Może wystąpić niezamierzenie z powodu choroby podstawowej lub może wynikać ze świadomego wysiłku mającego na celu poprawę rzeczywistego lub postrzeganego stanu nadwagi lub otyłości.
Ekstremalna metamorfoza, program telewizyjny Ekstremalna metamorfoza, cały odcinek Ekstremalna metamorfoza, Ekstremalne
Metamorfoza pełne odcinki, Ekstremalna metamorfoza Rachel, Ekstremalna metamorfoza nas, Extr…,
Ekstremalna metamorfoza odchudzania, edycja odchudzania, biografia Chrisa Powella, dieta Chrisa Powella,
Trening Chrisa Powella, trener Chrisa Powella, wiki Chrisa Powella, Chris Po…,
Ekstremalna metamorfoza Utrata masy ciała, utrata masy ciała larhonda, Ekstremalna metamorfoza…,
2013, spotkania z ubraniami, ubrania, spotkania, jak schudłam,
Waga, utrata, transformacja, dieta, ćwiczenia, fitness, mięśnie, zdrowie, trening, schudnąć,
waga, trening, odchudzanie, sześć, pac, abs,
Jak schudłam 60 funtów, Utrata wagi w 2012 roku, moja podróż do utraty wagi, szybko schudnąć,
sekrety odchudzania, szybkie odchudzanie, odchudzanie na lato 2013,

Przykładami polimerów są włókna mięśniowe, DNA i tworzywa sztuczne. Obejrzyj ten film, aby dowiedzieć się więcej.

Polimer to duża cząsteczka lub makrocząsteczka złożona z wielu powtarzających się podjednostek. Zarówno polimery syntetyczne, jak i naturalne, ze względu na szeroki zakres właściwości, odgrywają istotną i wszechobecną rolę w życiu codziennym. Polimery obejmują znane syntetyczne tworzywa sztuczne, takie jak polistyren, po naturalne biopolimery, takie jak DNA i białka, które mają fundamentalne znaczenie dla struktury i funkcji biologicznej. Polimery, zarówno naturalne, jak i syntetyczne, powstają w wyniku polimeryzacji wielu małych cząsteczek, zwanych monomerami. W konsekwencji ich duża masa cząsteczkowa w porównaniu ze związkami drobnocząsteczkowymi zapewnia unikalne właściwości fizyczne, w tym wytrzymałość, lepkosprężystość i tendencję do tworzenia raczej szkieł i struktur półkrystalicznych niż kryształów.

Termin „polimer” pochodzi od starożytnego greckiego słowa πολύς (polus, czyli „wiele, dużo”) i μέρος (meros, czyli „części”) i odnosi się do cząsteczki, której struktura składa się z wielu powtarzających się jednostek, z których pochodzi cecha charakteryzująca się wysoką względną masą cząsteczkową i towarzyszącymi jej właściwościami. Jednostki tworzące polimery wywodzą się, faktycznie lub koncepcyjnie, z cząsteczek o niskiej względnej masie cząsteczkowej. Termin został ukuty w 1833 roku przez Jönsa Jacoba Berzeliusa, choć jego definicja różni się od współczesnej definicji IUPAC. Nowoczesną koncepcję polimerów jako struktur makrocząsteczkowych związanych kowalencyjnie zaproponował w 1920 roku Hermann Staudinger, który spędził następną dekadę na poszukiwaniu eksperymentalnych dowodów na poparcie tej hipotezy.

Polimery są badane w dziedzinach biofizyki i nauk makromolekularnych oraz nauk o polimerach (w tym chemii polimerów i fizyki polimerów). Historycznie rzecz biorąc, głównym przedmiotem zainteresowania nauki o polimerach były produkty powstałe w wyniku połączenia powtarzających się jednostek kowalencyjnymi wiązaniami chemicznymi; wyłaniające się ważne obszary nauki skupiają się obecnie na wiązaniach niekowalencyjnych. Poliizopren z kauczuku lateksowego i polistyren ze styropianu są przykładami polimerycznych polimerów, odpowiednio, naturalnych/biologicznych i syntetycznych. W kontekście biologicznym zasadniczo wszystkie makrocząsteczki biologiczne – tj. białka (poliamidy), kwasy nukleinowe (polinukleotydy) i polisacharydy – są czysto polimerowe lub składają się w dużej części ze składników polimerowych – np. glikoprotein izoprenylowanych/modyfikowanych lipidami, gdzie małe modyfikacje cząsteczek lipidowych i oligosacharydów zachodzą na szkielecie poliamidowym białka.