[Nazwa łacińska] Rhodiola Rosea

[Źródło roślinne] Chiny

[Dane techniczne] Salidrozydy: 1% -5%

Rozawina: 3% HPLC

[Wygląd] Brązowy drobny proszek

[Wykorzystana część rośliny] Korzeń

[Wielkość cząstek] 80 Mesh

[Strata przy suszeniu] ≤5,0%

[Heavy Metal] ≤10PPM

[Przechowywanie] Przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła i ciepła.

[Opakowanie] Pakowane w papierowe bębny i dwie plastikowe torby w środku.

[Co to jest Rhodiola Rosea]

Rhodiola Rosea (znana również jako korzeń arktyczny lub złoty korzeń) jest członkiem rodziny Crassulaceae, rodziny roślin występujących naturalnie w arktycznych regionach wschodniej Syberii. Różeniec górski jest szeroko rozpowszechniony w regionach arktycznych i górskich w Europie i Azji. Rośnie na wysokościach od 11 000 do 18 000 stóp nad poziomem morza.

Liczne badania na zwierzętach i probówkach wykazują, że różeniec górski ma zarówno stymulujący, jak i uspokajający wpływ na centralny układ nerwowy; zwiększyć wytrzymałość fizyczną; poprawia pracę tarczycy, grasicy i nadnerczy; chroni układ nerwowy, serce i wątrobę; i ma właściwości przeciwutleniające i przeciwnowotworowe.

[Funkcjonować]

1 Wzmocnienie odporności i opóźnienie starzenia;

2 Odporność na promieniowanie i nowotwór;

3 Regulacja układu nerwowego i metabolizmu, skutecznie ograniczająca uczucie melancholii i nastrój oraz promująca stan psychiczny;

4 Ochrona układu sercowo-naczyniowego, rozszerzanie tętnicy wieńcowej, zapobieganie arteriosklerozie wieńcowej i arytmii.

Skontaktuj się ze mną pod adresem kgahern@davincipress.com
Dołącz do mnie na Facebooku: https://www.facebook.com/kevin.g.ahern

Węglowodany Wykład II Najważniejsze informacje

1. Cukier Hawortha jest formą cykliczną z anomerycznym węglem. Cukier w postaci Fischera ma łańcuch prosty.
2. Do disacharydów zalicza się sacharozę, laktozę i maltozę.
3. Sacharoza jest cukrem nieredukującym, natomiast laktoza jest cukrem redukującym.
4. Połączenie więcej niż jednej reszty cukrowej tworzy sacharydy wyższego rzędu. Należą do nich disacharydy (dwa cukry), trisacharydy (trzy cukry), oligosacharydy (kilka cukrów) i polisacharydy (wiele cukrów).
5. Większość wiązań w sacharydach wyższego rzędu obejmuje wiązania glikozydowe.
6. Oligosacharydy są składnikami glikoprotein.
7. Najpopularniejsze polisacharydy obejmują glikogen (magazyn energii u zwierząt), celulozę (integralność strukturalna w roślinach), skrobię (magazyn energii w roślinach), chitynę (egzoszkielet owadów). Skrobia składa się z mieszaniny amylozy i amylopektyny.
8. Polisacharydy mogą być homopolimerami (zawierają tylko jedną resztę cukrową) lub heteropolimerami (zawierają więcej niż jedną resztę cukrową). Homopolimery obejmują glikogen (glukoza w wiązaniach alfa 1-4 plus rozległe rozgałęzienia alfa 1-6), celulozę (glukoza w wiązaniach beta 1-4), amylozę (glukoza w wiązaniach alfa 1-4), amylopektynę (glukoza w wiązaniach alfa 1-4 wiązania plus kilka rozgałęzień alfa 1-6) i chityna (N-acetylo-D-glukozamina w wiązaniach beta 1-4).
9. Glikogen to zwierzęcy polisacharyd magazynujący energię, amylopektyna i amyloza łączą się, tworząc skrobię, która jest roślinnym polisacharydem magazynującym energię, celuloza jest roślinnym polisacharydem strukturalnym, a chityna jest składnikiem egzoszkieletów owadów.
10. Enzym celulaza jest niezbędny do trawienia wiązań beta 1-4 celulozy. Większość zwierząt nie zawiera celulazy. Przeżuwacze i kopytne zawierają bakterię wytwarzającą ten enzym.
11. Pektyna jest polisacharydem modyfikowanego cukru – kwasu galakturonowego. Błędnie stwierdziłem na zajęciach, że jest to glikozaminoglikan. Nie dlatego, że nie zawiera grupy aminowej. Pektynę stosuje się jako środek zagęszczający w produktach spożywczych takich jak galaretki.
12. Glikozaminoglikany to polisacharydy zawierające N-acetylogalaktozaminę lub N-acetyloglukozaminę jako jedną z jednostek monomerycznych. Są polianionowe i dzięki temu mają ciekawe właściwości chemiczne. Przykłady obejmują siarczany chondroityny i siarczany keratanu tkanki łącznej, siarczany dermatanu, heparynę, kwas hialuronowy i inne.
13. Lektyny to białka wiążące się z określonymi węglowodanami. W roślinach nazywane są fitohemaglutyninami. Są stosowane 1) w układzie odpornościowym do nieswoistego rozpoznawania bakterii i 2) przez bakterie/wirusy do przyłączania się do określonych struktur na powierzchni komórek, aby pomóc w przyłączeniu się do komórki w celu wstrzyknięcia kwasu nukleinowego. W ten sposób wirus grypy dostaje się do komórki. Wyjście wirusa grypy z komórek wymaga działania enzymu zwanego neuraminidazą i to właśnie ten enzym jest hamowany przez lek Tamiflu. Kiedy neuraminidaza jest hamowana, wirus grypy nie może opuścić komórki i ma tendencję do agregacji.
14. Termin glikolipidy odnosi się do lipidów przyłączonych do węglowodanów. Typowe obejmują sfingolipidy, takie jak cerebrozydy (przyłączenie jednego cukru) i gangliozydy (przyłączenie węglowodanów złożonych).
15. Glikozaminoglikany to polimery par zmodyfikowanych cukrów. Co najmniej jeden z cukrów w każdej parze jest naładowany ujemnie, tak jak kwas glukuronowy, tworząc związek polianionowy.
16. Peptydoglikany powstają, gdy glikozaminoglikany przyłączają się do peptydów.
17. Glikoproteiny to białka przyłączone do oligosacharydów. Przyłączenie oligosacharydu odbywa się na dwa sposoby – N-połączone oligosacharydy w glikoproteinach przyłącza się do aminy grupy R asparaginy w białku. Dzieje się tak w retikulum endoplazmatycznym i aparacie Golgiego. O-połączone oligosacharydy w glikoproteinach są przyłączone do wodorotlenków grupy R seryny/treoniny w białku. Dzieje się tak tylko w aparacie Golgiego.
18. Wzory glikozylacji glikoprotein zazwyczaj mają wspólny rdzeń w miejscu przyłączenia do białka, a następnie zewnętrzne struktury oligosacharydowe różnią się składem.
19. Glikoproteiny odgrywają ważną rolę w tożsamości komórkowej – na przykład odrzuceniu przeszczepu i determinują różne grupy krwi.
20. Hialuronian to peptydoglikan (przyłączony do niego glikozaminoglikan to kwas hialuronowy), który w mazi stawowej odgrywa ważną rolę w smarowaniu stawów.
21. Peptydoglikany i glikozaminoglikany często mają „śluzową” konsystencję. Przykłady obejmują siarczan chondroityny i heparynę. Heparyna jest materiałem o największej znanej gęstości ładunków ujemnych, powstających w wyniku obecności siarczanów w tworzących ją monomerach.

NApalona koza trawka
Słabe kości
Zaburzenia erekcji (ED).
Problemy z wytryskiem.
Problemy seksualne.
Zmęczenie.
Utrata pamięci.
Wysokie ciśnienie krwi.
Choroba serca.
Choroba wątroby.
Zapalenie oskrzeli.
Ból stawu.
HIV/AIDS.