[Nazwa łacińska]Hypericum perforatum

[Źródło roślinne] Z Chin

[Wygląd] Brązowy drobny proszek

[Specyfikacje] 0,3% hiperycyny

[Wielkość cząstek] 80 Mesh

[Strata przy suszeniu] ≤5,0%

[Heavy Metal] ≤10PPM

[Pozostałości pestycydów] EC396-2005, USP 34, EP 8.0, FDA

[Przechowywanie] Przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła i ciepła.

[Opakowanie] Pakowane w papierowe bębny i dwie plastikowe torby w środku.

[Co to jest dziurawiec]

Historia stosowania dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) jako leku sięga starożytnej Grecji, gdzie stosowano go w leczeniu szeregu chorób, w tym różnych zaburzeń nerwowych. Dziurawiec ma również właściwości antybakteryjne, przeciwutleniające i przeciwwirusowe. Ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne był stosowany na skórę w celu wspomagania gojenia ran i oparzeń. Dziurawiec jest jednym z najczęściej kupowanych produktów ziołowych w Stanach Zjednoczonych.

W ostatnich latach dziurawiec zwyczajny był szeroko badany pod kątem leczenia depresji. Większość badań pokazuje, że dziurawiec zwyczajny może pomóc w leczeniu łagodnej do umiarkowanej depresji i ma mniej skutków ubocznych niż większość innych leków przeciwdepresyjnych dostępnych na receptę.

[Funkcje]

1. Właściwości antydepresyjne i uspokajające;

2. Skuteczny lek na układ nerwowy, rozluźniający napięcia i niepokoje oraz poprawiający nastrój;

3. Przeciwzapalne

4. Popraw krążenie kapilarne

Ziołolecznictwo to nauka i wykorzystanie leczniczych właściwości roślin. Zakres ziołolecznictwa jest czasami poszerzany o produkty grzybowe i pszczele, a także minerały, muszle i niektóre części zwierzęce. Farmakognozja to nauka o wszystkich lekach pochodzących ze źródeł naturalnych. Kora wierzby zawiera duże ilości kwasu salicylowego, który jest aktywnym metabolitem aspiryny. Kora wierzby była używana od tysiącleci jako skuteczny środek przeciwbólowy i obniżający gorączkę.

Rośliny mają zdolność syntezy szerokiej gamy związków chemicznych, które służą do pełnienia ważnych funkcji biologicznych oraz do obrony przed atakiem drapieżników, takich jak owady, grzyby i ssaki roślinożerne. Wiele z tych fitochemikaliów ma korzystny wpływ na długoterminowe zdrowie, gdy są spożywane przez ludzi i mogą być stosowane do skutecznego leczenia ludzkich chorób. Do tej pory wyizolowano co najmniej 12 000 takich związków; liczbę szacuje się na mniej niż 10% całości. Związki chemiczne w roślinach pośredniczą w swoim wpływie na organizm ludzki poprzez procesy identyczne z tymi, które są już dobrze poznane w przypadku związków chemicznych zawartych w konwencjonalnych lekach; dlatego leki ziołowe nie różnią się znacznie od leków konwencjonalnych pod względem działania. Dzięki temu leki ziołowe mogą być tak samo skuteczne jak leki konwencjonalne, ale jednocześnie zapewniają im taki sam potencjał wywoływania szkodliwych skutków ubocznych.
Stosowanie roślin jako leków poprzedza spisaną historię ludzkości. Etnobotanika (nauka nad tradycyjnym wykorzystaniem roślin przez ludzi) jest uznawana za skuteczną metodę odkrywania przyszłych leków. W 2001 roku badacze zidentyfikowali 122 związki stosowane we współczesnej medycynie, pochodzące z „etnomedycznych” źródeł roślinnych; 80% z nich miało zastosowanie etnomedyczne identyczne lub powiązane z obecnym wykorzystaniem aktywnych składników rośliny.[4] Wiele środków farmaceutycznych dostępnych obecnie dla lekarzy ma długą historię stosowania jako leki ziołowe, w tym aspiryna, naparstnica, chinina i opium.
Stosowanie ziół w leczeniu chorób jest niemal powszechne w społeczeństwach nieuprzemysłowionych i często jest tańsze niż kupowanie drogich, nowoczesnych środków farmaceutycznych. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że 80 procent populacji niektórych krajów Azji i Afryki stosuje obecnie zioła w niektórych aspektach podstawowej opieki zdrowotnej. Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych i Europie wykazały, że ich stosowanie jest mniej powszechne w warunkach klinicznych, ale w ostatnich latach staje się coraz częstsze, w miarę jak stają się szerzej dostępne dowody naukowe dotyczące skuteczności ziołolecznictwa.

WIN, skrót od

"Co nowego"

to kompleksowy pakiet usług multimedialnych zapewniający maksymalną dystrybucję wiadomości w kilku kanałach medialnych za pośrednictwem WIN TV, przeznaczony wyłącznie dla produkcji i nadawania Nowych Mediów

Jak wycisnąć sok z trawy pszenicznej
Wiele osób wierzy, że trawa pszeniczna może poprawić trawienie, odtruć organizm, oczyścić wątrobę, oczyścić krew i zwiększyć produkcję hemoglobiny. Wiele sklepów ze zdrową żywnością oferuje gotowy sok z trawy pszenicznej, ale można go również przygotować samodzielnie, bez większych trudności lub bez wydawania zbyt dużych pieniędzy. Najbardziej odżywcze rezultaty daje mielenie trawy pszenicznej na sok za pomocą moździerza i tłuczka. Możesz także użyć blendera do przygotowania soku z trawy pszenicznej, ale pamiętaj, że część chlorofilu może utlenić się z powodu szybkiego ruchu ostrzy, przez co napój będzie nieco mniej korzystny.

Zbierz trawę pszeniczną, przycinając ostrza o długości około 1/2 cala. (1 1/4 cm) nad ziemią. Użyj czystego noża lub nożyczek. Ostrza powinny mieć około 8 cali (20 1/3 cm) wysokości i rosły przez około tydzień po wysianiu ziaren pszenicy.

Umyj ostrza pod czystą, bieżącą wodą. Umieść źdźbła trawy pszenicznej na sitku i schłodź letnią wodą z kranu nad trawą i przez sitko, aby usunąć brud, owady i bakterie.

Trawę pszeniczną posiekaj ostrym nożem. Połóż trawę pszeniczną na desce do krojenia i drobno posiekaj ostrzami. Im mniejsze kawałki, tym łatwiej będzie je zmielić lub zmiksować i uzyskać sok.

Zbierz wystarczającą ilość posiekanej trawy pszenicznej, aby wypełnić co najmniej 1/2 szklanki (113 gramów). W razie potrzeby możesz pracować w mniejszych lub większych partiach, ale ta ilość powinna wystarczyć na około dwie porcje. To wystarczy, aby zapewnić Ci zdrową dawkę wszystkich wspaniałych właściwości, jakie kryje w sobie trawa pszeniczna.

Zmieszaj trawę pszeniczną i wodę, używając najwyższej prędkości. Miksowanie przez około 60 sekund powinno wystarczyć. Powinieneś pozostawić szmaragdowo zielony sok z kawałkami miąższu unoszącymi się na powierzchni.

Należy pamiętać, że trawa może zaplątać się wokół ostrzy blendera, jeśli są one zbyt długie. W większości przypadków nie będzie to stanowić problemu, a ostrza blendera można po prostu wyczyścić po wyciśnięciu soku. Zwróć jednak uwagę na możliwe oznaki problemów, takie jak zwalniające ostrze lub odgłosy pracującego silnika. Jeśli podejrzewasz, że trawa pszeniczna zatyka blender, być może będziesz musiał ją wyłowić przed kontynuowaniem miksowania.

Sok z blendera przelać do szklanki i delektować się nim. Powinieneś już skończyć wyciskać sok z trawy pszenicznej. Chociaż wyciskarka do trawy pszenicznej lub wyciskarka do soku w ogóle może być nieco droga, jeśli naprawdę regularnie wyciskasz sok z trawy pszenicznej, może to naprawdę zmienić Twoje życie. Gdy już przelejesz go do szklanki i rozkoszujesz się porcją pysznego soku z trawy pszenicznej, wystarczy, że wyczyścisz wyciskarkę i gotowe.

Porady

Możesz także odcedzić sok z trawy pszenicznej z blendera, nakładając na wylot blendera wycięty kawałek czystej nylonowej pończochy. Przymocuj pończochę, przechyl blender do góry nogami i delikatnie wyciśnij sok oraz miąższ do kubka.

W sprzedaży dostępne są specjalne sokowirówki przeznaczone do wyciskania soku z trawy pszenicznej. Dostępne są wersje ręczne i elektryczne. Jeśli planujesz pić dużo soku z trawy pszenicznej, warto zainwestować w jedną z tych wyciskarek do soku z trawy pszenicznej. Aby przygotować sok, postępuj zgodnie z instrukcjami dołączonymi do sokowirówki.

Foodie dostarcza najświeższych informacji na temat diety, odżywiania i zdrowego stylu życia. Niezależnie od tego, czy chodzi o przepisy, wskazówki dotyczące odchudzania, czy o zdrową dla serca żywność, Foodie pokazuje, że zdrowe i zdrowe odżywianie nie musi być nudne!

Subskrybuj: https://www.youtube.com/user/mfoodie?sub_confirmation=1

Jak my! https://www.facebook.com/mdhil
Tweetnij nas! https://www.twitter.com/mdhil