[ชื่อละติน] Zingiber Officinalis

[Specification] ขิง 5.0%

[ลักษณะที่ปรากฏ] ผงสีเหลืองอ่อน

ส่วนของพืชที่ใช้: ราก

[ขนาดอนุภาค] 80Mesh

[ขาดทุนจากการอบแห้ง] ≤5.0%

[โลหะหนัก] ≤10PPM

[การจัดเก็บ] เก็บในที่เย็นและแห้ง เก็บให้ห่างจากแสงและความร้อนโดยตรง

[อายุการเก็บรักษา] 24 เดือน

[แพ็คเกจ] บรรจุในถังกระดาษและถุงพลาสติกสองใบอยู่ข้างใน

[น้ำหนักสุทธิ] 25กก./ถัง

[ขิงคืออะไร?]

ขิงเป็นพืชที่มีลำต้นเป็นใบและมีดอกสีเขียวอมเหลือง เครื่องเทศขิงมาจากรากของพืช ขิงมีถิ่นกำเนิดในพื้นที่อบอุ่นของเอเชีย เช่น จีน ญี่ปุ่น และอินเดีย แต่ปัจจุบันมีการปลูกในพื้นที่บางส่วนของอเมริกาใต้และแอฟริกา ปัจจุบันมีการปลูกในตะวันออกกลางเพื่อใช้เป็นยาและอาหารด้วย

[มันทำงานยังไง?]

ขิงมีสารเคมีที่อาจลดอาการคลื่นไส้และการอักเสบได้ นักวิจัยเชื่อว่าสารเคมีออกฤทธิ์ในกระเพาะอาหารและลำไส้เป็นหลัก แต่อาจออกฤทธิ์ในสมองและระบบประสาทเพื่อควบคุมอาการคลื่นไส้ด้วย

[การทำงาน]

ขิงเป็นหนึ่งในเครื่องเทศที่ดีต่อสุขภาพ (และอร่อยที่สุด) ในโลก เต็มไปด้วยสารอาหารและสารประกอบออกฤทธิ์ทางชีวภาพที่มีประโยชน์อย่างมากต่อร่างกายและสมองของคุณ ต่อไปนี้เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพ 11 ประการของขิงที่ได้รับการสนับสนุนจากการวิจัยทางวิทยาศาสตร์

1. ขิงประกอบด้วยขิงซึ่งเป็นสารที่มีคุณสมบัติทางยาอันทรงพลัง
2. ขิงรักษาอาการคลื่นไส้ได้หลายรูปแบบ โดยเฉพาะอาการแพ้ท้อง
3. ขิงอาจลดอาการปวดกล้ามเนื้อและปวดเมื่อยได้
4. ผลต้านการอักเสบสามารถช่วยรักษาโรคข้อเข่าเสื่อมได้
5. ขิงอาจลดน้ำตาลในเลือดได้อย่างมากและปรับปรุงปัจจัยเสี่ยงของโรคหัวใจ
6. ขิงสามารถช่วยรักษาอาการอาหารไม่ย่อยเรื้อรังได้
7. ผงขิงอาจลดอาการปวดประจำเดือนได้อย่างมาก
8. ขิงอาจลดระดับคอเลสเตอรอล
9. ขิงมีสารที่อาจช่วยป้องกันมะเร็งได้
10. ขิงอาจปรับปรุงการทำงานของสมองและป้องกันโรคอัลไซเมอร์
11. ส่วนผสมออกฤทธิ์ในขิงสามารถช่วยต่อสู้กับการติดเชื้อได้

https://tinyurl.com/9eirjiuo5ec Garcinia Cambogia มีส่วนประกอบสำคัญที่เรียกว่า HCA (Hydroxycitric Acid)

garcinia cambogia ความคิดเห็น yahoo garcinia cambogia และกาแฟสีเขียว
เร่งการเผาผลาญ ทำงานระงับความอยากอาหาร – เผาผลาญไขมัน
ส้มแขก Cambogia HCA กรดไฮดรอกซีซิตริก
การลดน้ำหนักในบริบทของการแพทย์ สุขภาพ หรือสมรรถภาพทางกาย คือการลดมวลร่างกายทั้งหมด เนื่องจากการสูญเสียของเหลว ไขมันในร่างกาย หรือเนื้อเยื่อไขมัน และ/หรือมวลไขมันน้อย กล่าวคือ การสะสมของแร่ธาตุในกระดูก กล้ามเนื้อ เส้นเอ็นและเนื้อเยื่อเกี่ยวพันอื่นๆ อาจเกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจเนื่องจากโรคประจำตัว หรืออาจเกิดขึ้นจากความพยายามอย่างมีสติเพื่อปรับปรุงสภาวะน้ำหนักเกินหรือโรคอ้วนที่เกิดขึ้นจริงหรือที่รับรู้ได้
Extreme Makeover, รายการทีวี Extreme Makeover, Extreme Makeover ตอนเต็ม, Extreme
Makeover ตอนเต็ม, Extreme Makeover rachel, Extreme Makeover พวกเรา, Extr…,
การลดน้ำหนักครั้งใหญ่, ฉบับลดน้ำหนัก, ชีวประวัติของ Chris Powell, อาหารของ Chris Powell,
การออกกำลังกายของ Chris Powell, ผู้ฝึกสอนของ Chris Powell, วิกิของ Chris Powell, Chris Po…,
Extreme Makeover ลดน้ำหนัก, ลดน้ำหนัก larhonda, Extreme Makeove…,
2013, เผชิญหน้าเสื้อผ้า, เสื้อผ้า, การเผชิญหน้า, ฉันลดน้ำหนักได้อย่างไร,
น้ำหนัก, การสูญเสีย, การเปลี่ยนแปลง, อาหาร, ออกกำลังกาย, ฟิตเนส, กล้ามเนื้อ, สุขภาพ, การฝึก, สูญเสีย,
น้ำหนัก, การออกกำลังกาย, การทำตัวให้ผอม, หก, pac, หน้าท้อง,
ฉันลดน้ำหนักได้ 60 ปอนด์ได้อย่างไร, ลดน้ำหนักในปี 2555, การเดินทางเพื่อลดน้ำหนัก, ลดน้ำหนักอย่างรวดเร็ว,
เคล็ดลับการลดน้ำหนัก, การลดน้ำหนักอย่างรวดเร็ว, การลดน้ำหนักสำหรับฤดูร้อนปี 2556,

เส้นใยกล้ามเนื้อ DNA และพลาสติกล้วนเป็นตัวอย่างของโพลีเมอร์ ชมวิดีโอนี้เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม

โพลีเมอร์เป็นโมเลกุลขนาดใหญ่หรือโมเลกุลขนาดใหญ่ที่ประกอบด้วยหน่วยย่อยที่ซ้ำกันจำนวนมาก เนื่องจากมีคุณสมบัติที่หลากหลาย ทั้งโพลีเมอร์สังเคราะห์และโพลีเมอร์ธรรมชาติจึงมีบทบาทสำคัญในชีวิตประจำวัน โพลีเมอร์มีตั้งแต่พลาสติกสังเคราะห์ที่คุ้นเคย เช่น โพลิสไตรีน ไปจนถึงโพลีเมอร์ชีวภาพตามธรรมชาติ เช่น DNA และโปรตีน ซึ่งเป็นพื้นฐานของโครงสร้างและหน้าที่ทางชีวภาพ โพลีเมอร์ทั้งจากธรรมชาติและสังเคราะห์ถูกสร้างขึ้นโดยกระบวนการโพลิเมอไรเซชันของโมเลกุลขนาดเล็กจำนวนมากที่เรียกว่าโมโนเมอร์ ผลที่ตามมาคือมวลโมเลกุลขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับสารประกอบโมเลกุลขนาดเล็กทำให้เกิดคุณสมบัติทางกายภาพที่เป็นเอกลักษณ์ รวมถึงความเหนียว ความยืดหยุ่นหนืด และแนวโน้มที่จะก่อตัวเป็นแก้วและโครงสร้างกึ่งผลึกแทนที่จะเป็นผลึก

คำว่า “โพลีเมอร์” มาจากคำภาษากรีกโบราณ πολύς (polus แปลว่า “มากมาย”) และ μέρος (meros แปลว่า “ส่วน”) และหมายถึงโมเลกุลที่มีโครงสร้างประกอบด้วยหน่วยซ้ำหลายหน่วยซึ่งมีต้นกำเนิดมาจาก ลักษณะของมวลโมเลกุลสัมพัทธ์สูงและคุณสมบัติผู้ดูแล หน่วยที่ประกอบเป็นโพลีเมอร์ได้มาจากโมเลกุลที่มีมวลโมเลกุลสัมพัทธ์ต่ำ ทั้งจริงหรือตามแนวคิด คำนี้บัญญัติขึ้นในปี พ.ศ. 2376 โดย Jöns Jacob Berzelius แม้ว่าจะมีคำจำกัดความที่แตกต่างจากคำจำกัดความ IUPAC สมัยใหม่ก็ตาม แนวคิดสมัยใหม่เกี่ยวกับโพลีเมอร์ในฐานะโครงสร้างโมเลกุลขนาดใหญ่ที่มีพันธะโควาเลนต์ถูกเสนอในปี 1920 โดย Hermann Staudinger ซึ่งใช้เวลาในทศวรรษหน้าเพื่อค้นหาหลักฐานการทดลองสำหรับสมมติฐานนี้

มีการศึกษาโพลีเมอร์ในสาขาชีวฟิสิกส์และวิทยาศาสตร์โมเลกุลขนาดใหญ่ และวิทยาศาสตร์โพลีเมอร์ (ซึ่งรวมถึงเคมีโพลีเมอร์และฟิสิกส์โพลีเมอร์) ในอดีต ผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการเชื่อมโยงหน่วยการทำซ้ำด้วยพันธะเคมีโควาเลนต์เป็นจุดสนใจหลักของวิทยาศาสตร์พอลิเมอร์ ประเด็นสำคัญทางวิทยาศาสตร์ที่เกิดขึ้นใหม่ขณะนี้มุ่งเน้นไปที่การเชื่อมโยงที่ไม่ใช่โควาเลนต์ โพลีไอโซพรีนของยางลาเท็กซ์และโพลีสไตรีนของสไตโรโฟมเป็นตัวอย่างของโพลีเมอร์ธรรมชาติ/ชีวภาพ และโพลีเมอร์สังเคราะห์ ตามลำดับ ในบริบททางชีววิทยา โดยพื้นฐานแล้วโมเลกุลขนาดใหญ่ทางชีววิทยาทั้งหมด ได้แก่ โปรตีน (โพลีเอไมด์) กรดนิวคลีอิก (โพลีนิวคลีโอไทด์) และโพลีแซ็กคาไรด์ ล้วนเป็นโพลีเมอร์ล้วนๆ หรือประกอบขึ้นเป็นส่วนใหญ่ของส่วนประกอบโพลีเมอร์ เช่น ไกลโคโปรตีนที่ดัดแปลงด้วยไอโซพรีนิลเลต/ลิพิด ซึ่งมีขนาดเล็ก โมเลกุลไขมันและการปรับเปลี่ยนโอลิโกแซ็กคาไรด์เกิดขึ้นบนแกนหลักโพลีเอไมด์ของโปรตีน