[ชื่อละติน] Salix alba L.

[แหล่งพืช] จากประเทศจีน

[ข้อมูลจำเพาะ] ซาลิซิน 15-98%

[ลักษณะที่ปรากฏ] สีเหลืองสีน้ำตาลถึงผงสีขาว

ส่วนของพืชที่ใช้: เปลือก

[ขนาดอนุภาค] 80 ตาข่าย

[ขาดทุนจากการอบแห้ง] ≤5.0%

[โลหะหนัก] ≤10PPM

[การจัดเก็บ] เก็บในที่เย็นและแห้ง เก็บให้ห่างจากแสงและความร้อนโดยตรง

[อายุการเก็บรักษา] 24 เดือน

[แพ็คเกจ] บรรจุในถังกระดาษและถุงพลาสติกสองใบอยู่ข้างใน

[น้ำหนักสุทธิ] 25กก./ถัง

แนะนำสั้น ๆ

Salicin เป็นสารประกอบที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติที่พบในเปลือกของต้นไม้หลายชนิด โดยส่วนใหญ่เป็นแหล่งกำเนิดในอเมริกาเหนือ ซึ่งมาจากตระกูลวิลโลว์ ต้นป็อปลาร์ และแอสเพน ต้นวิลโลว์สีขาว ซึ่งมีชื่อละตินว่า Salix alba มาจากคำว่า salicin เป็นแหล่งของสารประกอบนี้ที่รู้จักกันดีที่สุด แต่พบได้ในต้นไม้ พุ่มไม้ และไม้ล้มลุกอื่นๆ อีกจำนวนหนึ่ง รวมทั้งมีการสังเคราะห์ในเชิงพาณิชย์ด้วย เป็นสมาชิกของกลุ่มสารเคมีกลูโคไซด์และใช้เป็นยาแก้ปวดและลดไข้ ซาลิซินถูกใช้เป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์กรดซาลิไซลิกและกรดอะซิติลซาลิไซลิก หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าแอสไพริน

ซาลิซินเป็นของแข็งผลึกไม่มีสีในรูปบริสุทธิ์ มีสูตรทางเคมี C13H18O7 โครงสร้างทางเคมีส่วนหนึ่งของมันเทียบเท่ากับน้ำตาลกลูโคส ซึ่งหมายความว่ามันถูกจัดประเภทเป็นกลูโคไซด์ สามารถละลายได้แต่ไม่รุนแรงในน้ำและแอลกอฮอล์ ซาลิซินมีรสขมและเป็นยาแก้ปวดและลดไข้ตามธรรมชาติหรือยาลดไข้ ในปริมาณมากอาจเป็นพิษได้ และการใช้ยาเกินขนาดอาจทำให้ตับและไตถูกทำลายได้ ในรูปแบบดิบอาจระคายเคืองต่อผิวหนัง อวัยวะทางเดินหายใจ และดวงตาเล็กน้อย

การทำงาน

1. ซาลิซินใช้เพื่อบรรเทาอาการปวดและลดการอักเสบ

2. บรรเทาอาการปวดเฉียบพลันและเรื้อรัง ได้แก่ ปวดศีรษะ ปวดหลังและคอ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดประจำเดือน ควบคุมอาการไม่สบายจากโรคข้ออักเสบ

3. บรรเทาอาการปวดเฉียบพลันและเรื้อรัง

4. มีผลต่อร่างกายเช่นเดียวกับแอสไพรินโดยไม่มีผลข้างเคียง

5. มีฤทธิ์ต้านการอักเสบ ลดไข้ ยาแก้ปวด แก้ไขข้อ และยาสมานแผล โดยเฉพาะช่วยบรรเทาอาการปวดศีรษะ

แอปพลิเคชัน

1.ต้านการอักเสบ ต่อต้านโรคไขข้อ

2.ลดไข้

3.ใช้เป็นยาแก้ปวดและฝาดสมาน

4.บรรเทาอาการปวดหัว

5.บรรเทาอาการปวดที่เกิดจากโรคไขข้อ โรคข้ออักเสบ และโรค carpal tunnel

คำอธิบาย: สกุลประกอบด้วย 20 สายพันธุ์ที่ปลูกในป่า
ในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของเอเชียและอเมริกาเหนือ
ต้นไม้หรือพุ่มไม้ผลัดใบหรือป่าดิบ ไม่ค่อยมีสมุนไพรด้วย
ใบฉลุสวยงามแปลกตา ดอกไม้ในช่อดอกหรือช่อ
ผลไม้ - ถั่วรูปใสบีบรัด ในการก่อสร้างสวนสาธารณะของรัสเซียพวกเขาใช้
สองประเภท
ความพยายามครั้งเดียวในการเพาะปลูกในพื้นที่เปิดโล่งในสวนพฤกษศาสตร์
เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กจบลงด้วยการตายของพืช เอส. ฟลาเวสเซนส์
โซแลนด์.,
ปลูกจากเมล็ดที่นำโดย N. M. Przhevalsky ปลูกในเรือนเพาะชำ
เฉพาะในปี พ.ศ. 2422-2424 ในปีพ.ศ. 2456 มันถูกเก็บไว้ในสวนรุกขชาติกระถาง ส.
จาโปนิกา แอล. (ปัจจุบันคือ Styphnolobium japonicum (L.) Schott) และ
S. ji pendula Zabel ถูกระบุไว้ในแคตตาล็อกในปี พ.ศ. 2417-2422
gg ในขณะเดียวกัน S. japonica ก็เติบโตในเรือนกระจกและมีอยู่ในสวนรุกขชาติกระถาง
ในปีพ.ศ. 2483 ได้มีการปลูกจากสวนรุกขชาติกระถางซึ่งมีมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2435
ไปที่สวนรุกขชาติ หลุดออกจากคอลเลกชันในฤดูหนาวแรก
 

Sophora vicolistnaya — Sophora vicifolia Hance
ไม้พุ่มผลัดใบ แตกแขนงหนาแน่น สูง 3-4 ม. มีการเจริญเติบโตดี
มงกุฎ กิ่งก้านและยอดอ่อนมีหนาม
โซโฟรา
เซคุนดิฟลอรา
ไม้พุ่มผลัดใบ แตกแขนงหนาแน่น สูง 3-4 ม. มีการเจริญเติบโตดี
มงกุฎ กิ่งก้านและยอดอ่อนมีหนาม

ทีเอสจีสูงถึง 21%