[ชื่อละติน] โสม Panax CA Mey.

[แหล่งพืช] รากแห้ง

[ข้อมูลจำเพาะ] จินเซนโนไซด์ 10%–80%-ยูวี-

[ลักษณะที่ปรากฏ] ผงสีเหลืองนมละเอียด

[ขนาดอนุภาค] 80 ตาข่าย

[ขาดทุนจากการอบแห้ง] ≤ 5.0%

[โลหะหนัก] ≤20PPM

[สารสกัดตัวทำละลาย] เอทานอล

[จุลินทรีย์] จำนวนแผ่นแอโรบิกทั้งหมด: ≤1000CFU/G

ยีสต์และรา: ≤100 CFU/G

[การจัดเก็บ] เก็บในที่เย็นและแห้ง เก็บให้ห่างจากแสงและความร้อนโดยตรง

[อายุการเก็บรักษา]24 เดือน

[แพ็คเกจ] บรรจุในถังกระดาษและถุงพลาสติกสองใบอยู่ข้างใน

[โสมคืออะไร]

ในแง่ของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ โสมเป็นที่รู้กันว่าเป็นสารปรับตัว สารดัดแปลงเป็นสารที่ช่วยให้ร่างกายฟื้นฟูสุขภาพและทำงานโดยไม่มีผลข้างเคียง แม้ว่าปริมาณที่แนะนำจะเกินขนาดที่แนะนำอย่างกว้างขวางก็ตาม

โสมเนื่องจากผลของอะแดปโทเจนจึงถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในการลดคอเลสเตอรอล เพิ่มพลังงานและความอดทน ลดความเหนื่อยล้าและผลกระทบของความเครียด และป้องกันการติดเชื้อ

โสมเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารต่อต้านริ้วรอยที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด สามารถบรรเทาผลกระทบที่สำคัญบางประการของการสูงวัย เช่น ความเสื่อมของระบบเลือด และเพิ่มความสามารถทั้งกายและใจ

ประโยชน์ที่สำคัญอื่นๆ ของโสมคือการสนับสนุนในการรักษาโรคมะเร็งและผลกระทบต่อการเล่นกีฬา

[แอปพลิเคชัน]

1. ใช้ในวัตถุเจือปนอาหาร มีฤทธิ์ในการต่อต้านความเหนื่อยล้า ต่อต้านวัย และบำรุงสมอง

2. นำไปใช้ในด้านเภสัชกรรม ใช้ในการรักษาโรคหลอดเลือดหัวใจ โรคหลอดเลือดหัวใจตีบ หัวใจเต้นช้า และภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะสูง ฯลฯ

3. นำไปใช้ในด้านเครื่องสำอาง มีผลของการฟอกสีฟัน ปัดเป่าจุด ต่อต้านริ้วรอย เปิดใช้งานเซลล์ผิว ทำให้ผิวนุ่มและกระชับมากขึ้น

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับอาหารฆ่ามะเร็งบนเว็บไซต์ของฉันที่นี่: https://draxe.com/cancer-fighting-foods/?utm_campaign=Live-May-2017&utm_medium=social&utm_source=youtube&utm_term=cancerfightingfoods

เรารู้ว่ามะเร็งส่งผลกระทบต่อผู้คนหลายล้านคน ในความเป็นจริง ผู้คนมากกว่า 1 ล้านคนในสหรัฐอเมริกาเพียงแห่งเดียวเป็นมะเร็งในแต่ละปี การอักเสบเป็นปัญหาสำคัญที่กำหนดการเริ่มต้น การลุกลาม และการเจริญเติบโตของเนื้องอก ผลการศึกษาพบว่า 30 เปอร์เซ็นต์ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ของมะเร็งทุกชนิดสามารถป้องกันได้ด้วยการดำเนินชีวิตที่ดีต่อสุขภาพและการควบคุมอาหาร! และแหล่งข้อมูลอื่นๆ อ้างว่าตัวเลขนี้แท้จริงแล้วสูงกว่ามาก โดยประมาณร้อยละ 75 ของผู้ป่วยโรคมะเร็งเกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิต

ในตอนนี้ของ Ancient Medicine Today จอร์แดน รูบินและฉันจะมาแบ่งปันอาหารที่ช่วยฆ่ามะเร็ง 20 อันดับแรกเพื่อเพิ่มในอาหารของคุณ ดูเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม

สมัครรับข้อมูลช่องของฉันเพื่อรับการรักษาสุขภาพที่เป็นธรรมชาติมากขึ้น!

เฟสบุ๊ค: https://www.facebook.com/DrJoshAxe/
อินสตาแกรม: https://www.instagram.com/drjoshaxe/
Pinterest: https://www.pinterest.com/draxe/
ทวิตเตอร์: https://twitter.com/drjoshaxe

-
ต้องการมากขึ้น? ลงทะเบียนเพื่อรับจดหมายข่าวอิเล็กทรอนิกส์ Dr. Axe Food Is Medicine ซึ่งส่งออกไม่กี่ครั้งต่อสัปดาห์: https://draxe.com/subscribe-to-newsletter/

*เนื้อหานี้เป็นความเห็นของ Dr. Josh Axe อย่างเคร่งครัด และมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้อมูลและการศึกษาเท่านั้น ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้คำแนะนำทางการแพทย์หรือแทนที่คำแนะนำทางการแพทย์หรือการรักษาจากแพทย์ส่วนบุคคล ผู้ชมเนื้อหานี้ทุกคนควรปรึกษาแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเกี่ยวกับคำถามด้านสุขภาพที่เฉพาะเจาะจง ทั้ง Dr. Axe และผู้จัดพิมพ์เนื้อหานี้ไม่รับผิดชอบต่อผลกระทบด้านสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากบุคคลหรือบุคคลที่อ่านหรือติดตามข้อมูลในเนื้อหาเพื่อการศึกษานี้ ผู้ชมเนื้อหานี้ทุกคน โดยเฉพาะผู้ที่รับประทานยาตามใบสั่งแพทย์หรือยาที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์ ควรปรึกษาแพทย์ก่อนเริ่มโปรแกรมโภชนาการ อาหารเสริม หรือไลฟ์สไตล์

ติดต่อฉันได้ที่ kgahern@davincipress.com
Facebook เป็นเพื่อนฉันได้ที่ https://www.facebook.com/kevin.g.ahern

ไฮไลท์บรรยายเรื่องคาร์โบไฮเดรต II

1. น้ำตาลรูปแบบ Haworth เป็นรูปแบบวงจรที่มีคาร์บอนอะโนเมอร์ น้ำตาลรูปแบบฟิสเชอร์ถูกล่ามโซ่ตรง
2. ไดแซ็กคาไรด์ ได้แก่ ซูโครส แลคโตส และมอลโตส
3. ซูโครสเป็นน้ำตาลที่ไม่รีดิวซ์ ในขณะที่แลคโตสเป็นน้ำตาลรีดิวซ์
4. การเชื่อมโยงน้ำตาลที่ตกค้างมากกว่าหนึ่งชนิดเข้าด้วยกันจะทำให้เกิดแซ็กคาไรด์ลำดับที่สูงขึ้น ได้แก่ไดแซ็กคาไรด์ (น้ำตาล 2 ชนิด) ไตรแซ็กคาไรด์ (น้ำตาล 3 ชนิด) โอลิโกแซ็กคาไรด์ (น้ำตาลหลายชนิด) และโพลีแซ็กคาไรด์ (น้ำตาลหลายชนิด)
5. ความเชื่อมโยงส่วนใหญ่ในแซ็กคาไรด์ลำดับที่สูงกว่าเกี่ยวข้องกับพันธะไกลโคซิดิก
6. โอลิโกแซ็กคาไรด์เป็นส่วนประกอบของไกลโคโปรตีน
7. โพลีแซ็กคาไรด์ที่พบมากที่สุด ได้แก่ ไกลโคเจน (กักเก็บพลังงานในสัตว์) เซลลูโลส (ความสมบูรณ์ของโครงสร้างในพืช) แป้ง (กักเก็บพลังงานในพืช) ไคติน (โครงกระดูกภายนอกของแมลง) แป้งประกอบด้วยส่วนผสมของอะมิโลสและอะมิโลเพคติน
8. โพลีแซ็กคาไรด์สามารถเป็นโฮโมโพลีเมอร์ (มีน้ำตาลตกค้างเพียงชนิดเดียว) หรือเฮเทอโรโพลีเมอร์ (มีน้ำตาลตกค้างมากกว่าหนึ่งชนิด) โฮโมโพลีเมอร์ประกอบด้วยไกลโคเจน (กลูโคสในจุดเชื่อมต่ออัลฟา 1-4 บวกกับกิ่งก้านอัลฟา 1-6 ที่กว้างขวาง), เซลลูโลส (กลูโคสในจุดเชื่อมต่อเบต้า 1-4), อะมิโลส (กลูโคสในจุดเชื่อมต่ออัลฟา 1-4), อะมิโลเพกติน (กลูโคสในจุดเชื่อมต่ออัลฟา 1-4) การเชื่อมโยงบวกกับสาขาอัลฟ่า 1-6 บางสาขา) และไคติน (N-acetyl-D-glucosamine ในการเชื่อมโยงเบต้า 1-4)
9. ไกลโคเจนเป็นโพลีแซ็กคาไรด์ที่เก็บพลังงานจากสัตว์ อะไมโลเพคติน และอะมิโลสรวมกันเป็นแป้ง ซึ่งเป็นโพลีแซ็กคาไรด์ที่เก็บพลังงานจากพืช เซลลูโลสเป็นโพลีแซ็กคาไรด์ที่มีโครงสร้างพืช และไคตินเป็นส่วนประกอบของโครงกระดูกภายนอกของแมลง
10. จำเป็นต้องใช้เอนไซม์เซลลูเลสเพื่อย่อยพันธะเบต้า 1-4 ของเซลลูโลส สัตว์ส่วนใหญ่ไม่มีเซลลูเลส สัตว์เคี้ยวเอื้องและสัตว์กีบเท้ามีแบคทีเรียที่สร้างเอนไซม์นั้น
11. เพกตินเป็นโพลีแซ็กคาไรด์ของน้ำตาลดัดแปลง – กรดกาแลคโตโรนิก ฉันระบุไม่ถูกต้องในชั้นเรียนว่าเป็นไกลโคซามิโนไกลแคน ไม่ใช่เพราะมันไม่มีกลุ่มเอมีน เพกตินถูกใช้เป็นสารเพิ่มความข้นในอาหาร เช่น เยลลี่
12. Glycosaminoglycans เป็นโพลีแซ็กคาไรด์ที่มี N-acetylgalactosamine หรือ N-acetylglucosamine เป็นหนึ่งในหน่วยโมโนเมอร์ พวกมันเป็นโพลีแอนไอออนิกและมีคุณสมบัติทางเคมีที่น่าสนใจ ตัวอย่าง ได้แก่ คอนโดรอิตินซัลเฟตและเคราแทนซัลเฟตของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน เดอร์มาแทนซัลเฟต เฮปาริน กรดไฮยาลูโรนิก และอื่นๆ
13. เลคตินเป็นโปรตีนที่จับกับคาร์โบไฮเดรตจำเพาะ พวกมันเรียกว่าไฟโตเฮมากลูตินินในพืช มีการใช้ 1) ในระบบภูมิคุ้มกันเพื่อจดจำแบคทีเรียที่ไม่จำเพาะเจาะจง และ 2) โดยแบคทีเรีย/ไวรัสเพื่อยึดติดกับโครงสร้างเฉพาะบนพื้นผิวของเซลล์ เพื่อช่วยในการยึดติดกับเซลล์เพื่อจุดประสงค์ในการฉีดกรดนิวคลีอิก ไวรัสไข้หวัดใหญ่เข้าสู่เซลล์ด้วยวิธีนี้ การออกจากเซลล์ของไวรัสไข้หวัดใหญ่ต้องอาศัยการทำงานของเอนไซม์ที่เรียกว่านิวรามินิเดส และเอนไซม์นี้เองที่ถูกยับยั้งโดยยาทามิฟลู เมื่อยับยั้งนิวรามินิเดส ไวรัสไข้หวัดใหญ่จะไม่สามารถออกจากเซลล์และมีแนวโน้มที่จะรวมตัวกัน
14. คำว่าไกลโคลิพิดหมายถึงลิพิดที่ติดอยู่กับคาร์โบไฮเดรต สารที่พบบ่อย ได้แก่ สฟิงโกลิพิด เช่น ซีรีโบรไซด์ (การเกาะติดของน้ำตาล 1 ชนิด) และแกงกลิโอไซด์ (การเกาะติดของคาร์โบไฮเดรตเชิงซ้อน)
15. Glycosaminoglycans เป็นโพลีเมอร์ของคู่ของน้ำตาลดัดแปลง น้ำตาลอย่างน้อยหนึ่งคู่ในแต่ละคู่มีประจุลบ เช่น กรดกลูโคโรนิก ทำให้เกิดสารประกอบโพลีแอนไอออนิก
16. Peptidoglycans ถูกสร้างขึ้นเมื่อมี glycosaminoglycans ติดอยู่กับเปปไทด์
17.ไกลโคโปรตีนเป็นโปรตีนที่เกาะติดกับโอลิโกแซ็กคาไรด์ การแนบโอลิโกแซ็กคาไรด์ทำได้สองวิธี ได้แก่ โอลิโกแซ็กคาไรด์ที่เชื่อมโยงกับ N ในไกลโคโปรตีนจะถูกยึดติดกับเอมีนกลุ่ม R ของแอสพาราจีนในโปรตีน สิ่งนี้เกิดขึ้นในเอนโดพลาสมิกเรติคูลัมและอุปกรณ์กอลจิ โอลิโกแซ็กคาไรด์ที่เชื่อมโยงกับ O ในไกลโคโปรตีนจะถูกยึดติดกับไฮดรอกไซด์กลุ่ม R ของซีรีน/ทรีโอนีนในโปรตีน สิ่งนี้เกิดขึ้นในอุปกรณ์ Golgi เท่านั้น
18. รูปแบบไกลโคซิเลชันของไกลโคโปรตีนมักจะมีแกนกลางร่วมกัน ณ จุดเกาะติดกับโปรตีน จากนั้นโครงสร้างโอลิโกแซ็กคาไรด์ภายนอกจะมีองค์ประกอบที่แตกต่างกันไป
19. ไกลโคโปรตีนมีความสำคัญต่อเอกลักษณ์ของเซลล์ เช่น การปฏิเสธการปลูกถ่าย และเป็นตัวกำหนดประเภทของเลือดต่างๆ
20. Hyaluronan คือ peptidolglycan (glycosaminoglycan ที่ติดอยู่คือกรดไฮยาลูโรนิก) ซึ่งมีความสำคัญในน้ำไขข้อในการหล่อลื่นข้อต่อ
21. Peptidoglycans และ glycosaminoglycans มักจะให้ความรู้สึก “ลื่น” ตัวอย่าง ได้แก่ คอนโดรอิตินซัลเฟตและเฮปาริน เฮปารินเป็นวัสดุที่มีความหนาแน่นของประจุลบสูงที่สุดซึ่งเกิดจากการมีซัลเฟตในโมโนเมอร์ที่ประกอบด้วยสารดังกล่าว