[ชื่อละติน] โรดิโอลา โรซี

[แหล่งพืช] ประเทศจีน

[ข้อมูลจำเพาะ] ซาลิโดรไซด์:1%-5%

โรซาวิน:3% HPLC

[ลักษณะที่ปรากฏ] ผงละเอียดสีน้ำตาล

[ส่วนของพืชที่ใช้] ราก

[ขนาดอนุภาค] 80 ตาข่าย

[ขาดทุนจากการอบแห้ง] ≤5.0%

[โลหะหนัก] ≤10PPM

[การจัดเก็บ] เก็บในที่เย็นและแห้ง เก็บให้ห่างจากแสงและความร้อนโดยตรง

[แพ็คเกจ] บรรจุในถังกระดาษและถุงพลาสติกสองใบอยู่ข้างใน

[โรดิโอลา โรเซียคืออะไร]

Rhodiola Rosea (หรือเรียกอีกอย่างว่ารากอาร์กติกหรือรากสีทอง) เป็นสมาชิกของตระกูล Crassulaceae ซึ่งเป็นตระกูลพืชพื้นเมืองในภูมิภาคอาร์กติกของไซบีเรียตะวันออก Rhodiola rosea มีการกระจายอย่างกว้างขวางในภูมิภาคอาร์กติกและภูเขาทั่วยุโรปและเอเชีย เติบโตที่ระดับความสูง 11,000 ถึง 18,000 ฟุตเหนือระดับน้ำทะเล

มีการศึกษาในสัตว์และในหลอดทดลองจำนวนมากแสดงให้เห็นว่าโรดิโอลามีทั้งฤทธิ์กระตุ้นและระงับประสาทต่อระบบประสาทส่วนกลาง เพิ่มความอดทนทางกายภาพ ปรับปรุงการทำงานของต่อมไทรอยด์ ไธมัส และต่อมหมวกไต ปกป้องระบบประสาท หัวใจ และตับ และมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระและต้านมะเร็ง

[การทำงาน]

1 เสริมสร้างภูมิคุ้มกันและชะลอความชรา

2 ต่อต้านรังสีและเนื้องอก

3 ควบคุมระบบประสาทและการเผาผลาญ จำกัดความรู้สึกและอารมณ์เศร้าโศกอย่างมีประสิทธิภาพ และส่งเสริมสถานะทางจิต

4 ปกป้องหัวใจและหลอดเลือด, การขยายหลอดเลือดหัวใจ, ป้องกันภาวะหลอดเลือดหัวใจตีบและภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ

ติดต่อฉันได้ที่ kgahern@davincipress.com
Facebook เป็นเพื่อนฉันได้ที่ https://www.facebook.com/kevin.g.ahern

ไฮไลท์บรรยายเรื่องคาร์โบไฮเดรต II

1. น้ำตาลรูปแบบ Haworth เป็นรูปแบบวงจรที่มีคาร์บอนอะโนเมอร์ น้ำตาลรูปแบบฟิสเชอร์ถูกล่ามโซ่ตรง
2. ไดแซ็กคาไรด์ ได้แก่ ซูโครส แลคโตส และมอลโตส
3. ซูโครสเป็นน้ำตาลที่ไม่รีดิวซ์ ในขณะที่แลคโตสเป็นน้ำตาลรีดิวซ์
4. การเชื่อมโยงน้ำตาลที่ตกค้างมากกว่าหนึ่งชนิดเข้าด้วยกันจะทำให้เกิดแซ็กคาไรด์ลำดับที่สูงขึ้น ได้แก่ไดแซ็กคาไรด์ (น้ำตาล 2 ชนิด) ไตรแซ็กคาไรด์ (น้ำตาล 3 ชนิด) โอลิโกแซ็กคาไรด์ (น้ำตาลหลายชนิด) และโพลีแซ็กคาไรด์ (น้ำตาลหลายชนิด)
5. ความเชื่อมโยงส่วนใหญ่ในแซ็กคาไรด์ลำดับที่สูงกว่าเกี่ยวข้องกับพันธะไกลโคซิดิก
6. โอลิโกแซ็กคาไรด์เป็นส่วนประกอบของไกลโคโปรตีน
7. โพลีแซ็กคาไรด์ที่พบมากที่สุด ได้แก่ ไกลโคเจน (การเก็บพลังงานในสัตว์) เซลลูโลส (ความสมบูรณ์ของโครงสร้างในพืช) แป้ง (การเก็บพลังงานในพืช) ไคติน (โครงกระดูกภายนอกของแมลง) แป้งประกอบด้วยส่วนผสมของอะมิโลสและอะมิโลเพคติน
8. โพลีแซ็กคาไรด์สามารถเป็นโฮโมโพลีเมอร์ (มีน้ำตาลตกค้างเพียงชนิดเดียว) หรือเฮเทอโรโพลีเมอร์ (มีน้ำตาลตกค้างมากกว่าหนึ่งชนิด) โฮโมโพลีเมอร์ประกอบด้วยไกลโคเจน (กลูโคสในจุดเชื่อมต่ออัลฟา 1-4 บวกกับกิ่งก้านอัลฟา 1-6 ที่กว้างขวาง), เซลลูโลส (กลูโคสในจุดเชื่อมต่อเบต้า 1-4), อะมิโลส (กลูโคสในจุดเชื่อมต่ออัลฟา 1-4), อะมิโลเพคติน (กลูโคสในจุดเชื่อมต่ออัลฟา 1-4) การเชื่อมโยงบวกกับสาขาอัลฟ่า 1-6 บางสาขา) และไคติน (N-acetyl-D-glucosamine ในการเชื่อมโยงเบต้า 1-4)
9. ไกลโคเจนเป็นโพลีแซ็กคาไรด์ที่เก็บพลังงานจากสัตว์ อะไมโลเพคติน และอะมิโลสรวมกันเป็นแป้ง ซึ่งเป็นโพลีแซ็กคาไรด์ที่เก็บพลังงานจากพืช เซลลูโลสเป็นโพลีแซ็กคาไรด์ที่มีโครงสร้างพืช และไคตินเป็นส่วนประกอบของโครงกระดูกภายนอกของแมลง
10. จำเป็นต้องใช้เอนไซม์เซลลูเลสเพื่อย่อยพันธะเบต้า 1-4 ของเซลลูโลส สัตว์ส่วนใหญ่ไม่มีเซลลูเลส สัตว์เคี้ยวเอื้องและสัตว์กีบเท้ามีแบคทีเรียที่สร้างเอนไซม์นั้น
11. เพกตินเป็นโพลีแซ็กคาไรด์ของน้ำตาลดัดแปลง – กรดกาแลคโตโรนิก ฉันระบุไม่ถูกต้องในชั้นเรียนว่าเป็นไกลโคซามิโนไกลแคน ไม่ใช่เพราะมันไม่มีกลุ่มเอมีน เพคตินถูกใช้เป็นสารเพิ่มความข้นในอาหารเช่นเยลลี่
12. Glycosaminoglycans เป็นโพลีแซ็กคาไรด์ที่มี N-acetylgalactosamine หรือ N-acetylglucosamine เป็นหนึ่งในหน่วยโมโนเมอร์ พวกมันเป็นโพลีแอนไอออนิกและมีคุณสมบัติทางเคมีที่น่าสนใจ ตัวอย่าง ได้แก่ คอนโดรอิตินซัลเฟตและเคราแทนซัลเฟตของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน เดอร์มาแทนซัลเฟต เฮปาริน กรดไฮยาลูโรนิก และอื่นๆ
13. เลคตินเป็นโปรตีนที่จับกับคาร์โบไฮเดรตจำเพาะ พวกมันเรียกว่าไฟโตเฮมากลูตินินในพืช พวกมันถูกใช้ 1) ในระบบภูมิคุ้มกันเพื่อจดจำแบคทีเรียที่ไม่จำเพาะเจาะจง และ 2) โดยแบคทีเรีย/ไวรัสเพื่อเกาะติดกับโครงสร้างเฉพาะบนพื้นผิวของเซลล์ เพื่อช่วยในการเกาะติดกับเซลล์เพื่อจุดประสงค์ในการฉีดกรดนิวคลีอิก ไวรัสไข้หวัดใหญ่เข้าสู่เซลล์ด้วยวิธีนี้ การออกจากเซลล์ของไวรัสไข้หวัดใหญ่ต้องอาศัยการทำงานของเอนไซม์ที่เรียกว่านิวรามินิเดส และเอนไซม์นี้เองที่ถูกยับยั้งโดยยาทามิฟลู เมื่อยับยั้งนิวรามินิเดส ไวรัสไข้หวัดใหญ่จะไม่สามารถออกจากเซลล์และมีแนวโน้มที่จะรวมตัวกัน
14. คำว่าไกลโคลิพิดหมายถึงลิพิดที่ติดอยู่กับคาร์โบไฮเดรต สารที่พบบ่อย ได้แก่ สฟิงโกลิปิด เช่น ซีรีโบรไซด์ (การเกาะติดของน้ำตาล 1 ชนิด) และแกงกลิโอไซด์ (การเกาะติดของคาร์โบไฮเดรตเชิงซ้อน)
15. Glycosaminoglycans เป็นโพลีเมอร์ของคู่ของน้ำตาลดัดแปลง น้ำตาลอย่างน้อยหนึ่งคู่ในแต่ละคู่มีประจุลบ เช่น กรดกลูโคโรนิก ทำให้เกิดสารประกอบโพลีแอนไอออนิก
16. Peptidoglycans ถูกสร้างขึ้นเมื่อมี glycosaminoglycans ติดอยู่กับเปปไทด์
17.ไกลโคโปรตีนเป็นโปรตีนที่เกาะติดกับโอลิโกแซ็กคาไรด์ การเกาะของโอลิโกแซ็กคาไรด์ทำได้ 2 วิธี ได้แก่ โอลิโกแซ็กคาไรด์ที่เชื่อมโยงกับ N ในไกลโคโปรตีนจะถูกจับกับเอมีนกลุ่ม R ของแอสพาราจีนในโปรตีน สิ่งนี้เกิดขึ้นในเอนโดพลาสมิกเรติคูลัมและอุปกรณ์กอลจิ โอลิโกแซ็กคาไรด์ที่เชื่อมโยงกับ O ในไกลโคโปรตีนจะถูกยึดติดกับไฮดรอกไซด์กลุ่ม R ของซีรีน/ทรีโอนีนในโปรตีน สิ่งนี้เกิดขึ้นในอุปกรณ์ Golgi เท่านั้น
18. รูปแบบไกลโคซิเลชันของไกลโคโปรตีนมักจะมีแกนกลางร่วมกัน ณ จุดเกาะติดกับโปรตีน จากนั้นโครงสร้างโอลิโกแซ็กคาไรด์ภายนอกจะมีองค์ประกอบที่แตกต่างกันไป
19. ไกลโคโปรตีนมีความสำคัญต่อเอกลักษณ์ของเซลล์ เช่น การปฏิเสธการปลูกถ่าย และเป็นตัวกำหนดประเภทของเลือดต่างๆ
20. Hyaluronan คือ peptidolglycan (glycosaminoglycan ที่ติดอยู่คือกรดไฮยาลูโรนิก) ซึ่งมีความสำคัญในน้ำไขข้อในการหล่อลื่นข้อต่อ
21. Peptidoglycans และ glycosaminoglycans มักจะให้ความรู้สึก “ลื่น” ตัวอย่าง ได้แก่ คอนโดรอิตินซัลเฟตและเฮปาริน เฮปารินเป็นวัสดุที่มีความหนาแน่นของประจุลบสูงที่สุดซึ่งเกิดจากการมีซัลเฟตในโมโนเมอร์ที่ประกอบด้วยสารดังกล่าว

วัชพืชแพะเงี่ยน
กระดูกอ่อน
หย่อนสมรรถภาพทางเพศ (ED)
ปัญหาการหลั่ง
ปัญหาทางเพศ
ความเหนื่อยล้า.
การสูญเสียความทรงจำ
ความดันโลหิตสูง.
โรคหัวใจ.
โรคตับ.
โรคหลอดลมอักเสบ
อาการปวดข้อ
เอชไอวี/เอดส์