[ชื่อภาษาละติน]รูพรุน Hypericum

[แหล่งที่มาของพืช] จากประเทศจีน

[ลักษณะที่ปรากฏ] ผงละเอียดสีน้ำตาล

[ข้อมูลจำเพาะ] ไฮเปอร์ซิน 0.3%

[ขนาดอนุภาค] 80 ตาข่าย

[ขาดทุนจากการอบแห้ง] ≤5.0%

[โลหะหนัก] ≤10PPM

[สารกำจัดศัตรูพืชตกค้าง] EC396-2005, USP 34, EP 8.0, FDA

[การจัดเก็บ] เก็บในที่เย็นและแห้ง เก็บให้ห่างจากแสงและความร้อนโดยตรง

[แพ็คเกจ] บรรจุในถังกระดาษและถุงพลาสติกสองใบอยู่ข้างใน

[สาโทเซนต์จอห์นคืออะไร]

สาโทเซนต์จอห์น (Hypericum perforatum) มีประวัติการใช้เป็นยาตั้งแต่สมัยกรีกโบราณ ซึ่งใช้ในการรักษาโรคต่างๆ รวมถึงอาการทางประสาทต่างๆ สาโทเซนต์จอห์นยังมีคุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรีย สารต้านอนุมูลอิสระ และไวรัสอีกด้วย เนื่องจากมีคุณสมบัติต้านการอักเสบจึงถูกนำมาทาบนผิวหนังเพื่อช่วยสมานแผลและแผลไหม้ สาโทเซนต์จอห์นเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์สมุนไพรที่มีผู้ซื้อมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สาโทเซนต์จอห์นได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางเพื่อใช้รักษาโรคซึมเศร้า ผลการศึกษาส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่าสาโทเซนต์จอห์นอาจช่วยรักษาภาวะซึมเศร้าระดับเล็กน้อยถึงปานกลางได้ และมีผลข้างเคียงน้อยกว่ายาแก้ซึมเศร้าอื่นๆ ที่สั่งโดยแพทย์

[ฟังก์ชั่น]

1. คุณสมบัติต้านอาการซึมเศร้าและยาระงับประสาท

2. การเยียวยาระบบประสาทที่มีประสิทธิภาพ ผ่อนคลายความตึงเครียด วิตกกังวล และยกระดับจิตวิญญาณ

3. ต้านการอักเสบ

4. ปรับปรุงการไหลเวียนของเส้นเลือดฝอย

สมัครสมาชิกตอนนี้:

https://www.youtube.com/subscription_center?add_user=Cookingguide

ดูเพิ่มเติม:

https://www.youtube.com/Cookingguide

ต้องใช้เมล็ดแฟลกซ์บดในลักษณะเฉพาะเจาะจงเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่อร่อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ดูวิธีใช้เมล็ดแฟลกซ์บดอย่างเหมาะสมโดยได้รับความช่วยเหลือจากผู้ชื่นชอบอาหารในคลิปวิดีโอฟรีนี้

ผู้เชี่ยวชาญ: แคเธอรีน อีด
Bio: Katherine Eid เป็นคนที่ชอบอาหารมาก
ผู้สร้างภาพยนตร์: แวน แวมป์เลอร์

คำอธิบายซีรีส์: คุณจะประหลาดใจกับความอเนกประสงค์ของส่วนผสม เช่น ถั่ว นม เมล็ดพืช และธัญพืชจริงๆ รับเคล็ดลับในการปรุงอาหารอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยถั่ว นม เมล็ดพืช และธัญพืช พร้อมความช่วยเหลือจากผู้ชื่นชอบอาหารในซีรีส์วิดีโอฟรีนี้

หญ้าหวานเติบโตได้ดีที่สุดในพื้นที่ดอนที่มีสภาพอากาศกึ่งเขตร้อน ในสถานที่อื่นสามารถปลูกได้เป็นประจำทุกปี พืชชอบดินที่มีเนื้อสัมผัสบางเบาและระบายน้ำได้ดีซึ่งมีการเติมอินทรียวัตถุลงไปด้วย ต้องการน้ำเพียงพอเพื่อให้ดินมีความชื้นสม่ำเสมอ แต่ไม่เปียก ในสภาพอากาศร้อนและมีแดดจัด จะเหมาะที่สุดในบริเวณที่มีร่มเงา การขยายพันธุ์มาจากเมล็ดที่หว่านในฤดูใบไม้ผลิ แต่อัตราการงอกอาจต่ำโดยคาดว่าเมล็ดที่หว่านไว้ครึ่งหนึ่งจะไม่งอก ปลูกต้นกล้าเมื่อหมดอันตรายจากน้ำค้างแข็งแล้ว ควรเก็บเกี่ยวใบก่อนออกดอก พืชจะเติบโตจากการปักชำซึ่งควรปลูกในช่วงปลายฤดูหนาว ความเข้มข้นของสตีวิโอไซด์ในใบหญ้าหวานจะเพิ่มขึ้นเมื่อปลูกในสภาพกลางวันที่ยาวนาน ในขณะที่การปลูกหญ้าหวานในปริมาณมากก็สามารถปลูกได้ใน ดินแดงที่มีการระบายน้ำดีและดินร่วนปนทราย ดินควรอยู่ในช่วง pH 6.5-7.5 ควรหลีกเลี่ยงดินเค็มเพื่อปลูกพืชชนิดนี้

หญ้าหวานสามารถปลูกได้สำเร็จตลอดทั้งปีทั่วประเทศอินเดีย โดยคาดว่าพื้นที่ซึ่งมีหิมะตก หรืออุณหภูมิจะต่ำกว่า 5 องศาเซลเซียสในฤดูหนาว อุณหภูมิในฤดูร้อนจริงๆ แล้วจะไม่ส่งผลกระทบต่อพืชชนิดนี้หากอุณหภูมิในฤดูร้อนที่สูงได้ถูกนำมาใช้ในการเพาะปลูกแล้ว การปฏิบัติ เนื่องจากอัตราการงอกของเมล็ดต่ำมาก จึงมีการขยายพันธุ์ทางพืช แม้ว่าการตัดลำต้นจะใช้สำหรับการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืช พืชได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นวัสดุปลูกที่ดีที่สุดสำหรับหญ้าหวาน พืชเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อของหญ้าหวานมีความบริสุทธิ์ทางพันธุกรรม ปราศจากเชื้อโรค และมีความแข็งแรงเป็นเลิศ พืชเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อสามารถปลูกได้ตลอดทั้งปี คาดว่าจะอยู่ในช่วงฤดูร้อนสูงสุด ความหนาแน่นในการปลูกในอุดมคติคือ 40,000 ต้นต่อเอเคอร์ โดยมีระยะห่าง 25×40 ซม. ในระบบเตียงยกสูง สามารถเสริมดินได้ด้วยการใส่ปุ๋ยคอกที่เน่าเสียจำนวน 25 ตัน/เฮกตาร์

ประเภทของดิน
หญ้าหวานต้องการการระบายน้ำที่ดีมาก ดินใด ๆ ก็ตามที่เก็บความชื้นไว้เป็นเวลานานมากนั้นไม่เหมาะสมสำหรับการปลูกหญ้าหวาน และควรหลีกเลี่ยงอย่างเคร่งครัด ดินสีแดงและดินร่วนปนทรายที่มีค่า pH 6-7 เหมาะสำหรับการปลูกหญ้าหวานมากที่สุด

การเตรียมเตียงยก
การขึ้นรูปเตียงสูงเป็นวิธีที่ประหยัดที่สุดในการปลูกหญ้าหวาน เตียงยกสูงควรมีความสูง 15 ซม. และกว้าง 60 ซม. ระยะห่างระหว่างต้นแต่ละต้น 23 ซม. จะทำให้มีประชากรพืชประมาณ 40,000 ตัวต่อเอเคอร์

วัสดุปลูก
โดยทั่วไปมีสองตัวเลือกสำหรับการคูณ ประการแรกคือการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ และประการที่สองคือการตัดก้าน การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด แต่เกษตรกรจำนวนมากถูกล่อลวงให้ลองใช้วิธีตัดก้านเพื่อเพิ่มจำนวน ตามประสบการณ์จริง การตัดก้านบางครั้งอาจมีราคาแพงกว่าในการผลิตมากกว่าการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ เนื่องจากอัตราความสำเร็จของการตัดก้านนั้นต่ำมาก การตัดก้านจึงต้องใช้เวลาอย่างน้อย 25 สัปดาห์ในการพัฒนาเพื่อให้รากให้อาหารที่เหมาะสมสำหรับการปลูกถ่าย (อายุน้อยกว่า การปลูกถ่ายกิ่งตัดพบว่ามีอัตราการเสียชีวิตมากกว่า 50% ในช่วงสองสามสัปดาห์แรกของการปลูกถ่ายในแปลงหลัก)

การเก็บเกี่ยว
สิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งของการเก็บเกี่ยวคือช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยว ควรสังเกตว่า ณ เวลาใดเวลาหนึ่งไม่ควรปล่อยให้พืชออกดอกตั้งแต่หลังดอกบานสตีวิโอไซด์ เปอร์เซ็นต์ลดลงอย่างรวดเร็วและทำให้ใบไม้ขายไม่ออก การเก็บเกี่ยวใบทำได้โดยการถอนออกในปริมาณเล็กน้อย หรือตัดกิ่งด้านข้างทั้งหมดให้เหลือประมาณ 10 ถึง 15 ซม. จากฐาน การเก็บเกี่ยวครั้งแรกสามารถทำได้สี่ถึงห้าเดือนหลังจากปลูก การเก็บเกี่ยวครั้งต่อไปสามารถทำได้ทุกๆ สามเดือน เป็นเวลาห้าปีติดต่อกัน สารให้ความหวานในใบจะสูงสุดจนดอกบาน ก่อนออกดอก ควรตัดต้นไม้ให้หมดโดยให้ห่างจากพื้นดิน 10 ซม. ใบไม้ผลิใบใหม่จะงอกออกมาจากที่นี่ โรงงานแห่งใหม่จะพร้อมสำหรับการเก็บเกี่ยวอีกครั้งในอีกสามเดือน พืชให้ผลผลิตใบแห้งประมาณ 3,000 กิโลกรัมจากสวนหนึ่งเอเคอร์ทุกปี การเก็บเกี่ยวควรดำเนินการให้ช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ เนื่องจากอุณหภูมิที่เย็นในฤดูใบไม้ร่วงและวันที่สั้นกว่ามีแนวโน้มที่จะทำให้ความหวานของพืชมีความเข้มข้นมากขึ้นในขณะที่พวกมันพัฒนาไปสู่สภาวะสืบพันธุ์

ปลดล็อกความหวานในการเก็บเกี่ยวของคุณ
เมื่อเก็บเกี่ยวใบทั้งหมดแล้ว จะต้องทำให้ใบแห้ง นี้สามารถ
สำเร็จบนเน็ต กระบวนการอบแห้งไม่ใช่กระบวนการที่ต้องใช้ความร้อนมากเกินไป ที่สำคัญกว่านั้นคือการหมุนเวียนอากาศที่ดี ในวันที่อากาศอบอุ่นปานกลาง พืชหญ้าหวานสามารถตากให้แห้งอย่างรวดเร็วภายใต้แสงแดดเต็มที่ในเวลาประมาณ 12 ชั่วโมง (เวลาในการอบแห้งนานกว่านั้นจะลดปริมาณสตีวิโอไซด์ของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย)
การบดใบแห้งเป็นขั้นตอนสุดท้ายในการปลดปล่อยพลังความหวานของหญ้าหวาน ที่
ใบไม้แห้งนำมาบดเป็นผง ร่อน และเก็บผงละเอียดในภาชนะ ซึ่งสามารถทำได้ด้วยมือหรือเพื่อให้ได้ผลดียิ่งขึ้นในเครื่องบดกาแฟหรือในเครื่องปั่นสมุนไพรแบบพิเศษ

เว็บ: https://www.natureherbs.org | www.natureherbs.co
อีเมล์ : natureherbs@ymail.com
วอทส์แอพ: +91 841 888 5555
Skype:nature.สมุนไพร