[Λατινική ονομασία] Cucurbita pepo

[Plant Source]από την Κίνα

[Προδιαγραφές] 10:1 20:1

[Εμφάνιση] Καφέ κίτρινη λεπτή σκόνη

Μέρος φυτού που χρησιμοποιείται: Σπόρος

[Μέγεθος σωματιδίων] 80 Mesh

[Απώλεια κατά το στέγνωμα] ≤5,0%

[Heavy Metal] ≤10PPM

[Αποθήκευση] Αποθηκεύστε σε δροσερό και στεγνό χώρο, μακριά από το άμεσο φως και τη θερμότητα.

[Διάρκεια ζωής] 24 Μήνες

[Πακέτο] Συσκευασμένο σε χάρτινα τύμπανα και δύο πλαστικές σακούλες μέσα.

[Καθαρό βάρος] 25 κιλά/τύμπανο

Εισαγωγή

Ο σπόρος κολοκύθας χρησιμοποιείται ιατρικά για να βοηθήσει στη βελτίωση της λειτουργίας του εντέρου απαλλάσσοντας την εντερική οδό από παράσιτα και σκουλήκια.

Ως πρώτη ύλη φαρμάκων για την εξάλειψη του εντομοκτόνου, του οιδήματος και του κοκκύτη, το εκχύλισμα σπόρων κολοκύθας χρησιμοποιείται ευρέως στη φαρμακευτική βιομηχανία.

Ως προϊόν θεραπείας του υποσιτισμού και του προστάτη, το εκχύλισμα σπόρων κολοκύθας χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία υγείας.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

1. Το εκχύλισμα σπόρων κολοκύθας μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της νόσου του προστάτη.

2. Το εκχύλισμα σπόρων κολοκύθας έχει τη λειτουργία της θεραπείας του κοκκύτη και των παιδιών με πονόλαιμο.

3. Η κολοκύθα είναι επίσης φυσική πηγή μαγνησίου, φωσφόρου, σεληνίου, ψευδαργύρου, βιταμίνης Α και βιταμίνης C.

4. Το εκχύλισμα cushaw είναι επίσης καθαρτικό, το οποίο μπορεί να βοηθήσει στην ενυδάτωση του δέρματος, είναι πράγματι μια καλή τροφή ομορφιάς για τις γυναίκες.

5. Ο σπόρος κολοκύθας χρησιμοποιείται ιατρικά για να βοηθήσει στη βελτίωση της λειτουργίας του εντέρου απαλλάσσοντας την εντερική οδό από παράσιτα και σκουλήκια.

6. Το εκχύλισμα σπόρων cushaw έχει πολύ οξύ, αυτό το οξύ μπορεί να χαλαρώσει την υπόλοιπη στηθάγχη και έχει μια λειτουργία να μειώσει το υψηλό υγρό στο αίμα

Η στέβια αναπτύσσεται καλύτερα σε ορεινές περιοχές με υποτροπικό κλίμα. Σε άλλα μέρη μπορεί να καλλιεργηθεί ως ετήσιο. Το φυτό προτιμά ένα ελαφρά υφή, καλά στραγγιζόμενο έδαφος στο οποίο έχει προστεθεί οργανική ύλη. Χρειάζεται άφθονο νερό, ώστε το έδαφος να είναι σταθερά υγρό, αλλά όχι υγρό. Σε ζεστά, ηλιόλουστα κλίματα θα τα πάει καλύτερα σε ημισκιέρα. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται από σπόρους που έχουν σπαρθεί την άνοιξη, αλλά οι ρυθμοί βλάστησης μπορεί να είναι χαμηλοί - αναμένεται να μην βλαστήσουν οι μισοί σπόροι που έχουν σπαρθεί. Φυτέψτε τα σπορόφυτα μόλις τελειώσει κάθε κίνδυνος παγετού. Τα φύλλα συλλέγονται καλύτερα λίγο πριν την ανθοφορία. Τα φυτά θα αναπτυχθούν επίσης από μοσχεύματα, τα οποία λαμβάνονται καλύτερα στα τέλη του χειμώνα. Η συγκέντρωση της στεβιοσίδης στα φύλλα της Στέβιας αυξάνεται όταν τα φυτά αναπτύσσονται σε συνθήκες μεγάλης ημέρας. Ενώ, καλλιεργώντας τη στέβια σε μεγάλη κλίμακα, μπορεί να καλλιεργηθεί σε καλά στραγγισμένο ερυθρόχωμα και αμμοπηλώδες έδαφος. Το έδαφος πρέπει να είναι στην περιοχή pH 6,5-7,5. Για την καλλιέργεια αυτού του φυτού πρέπει να αποφεύγονται τα αλατούχα εδάφη.

Η στέβια μπορεί να καλλιεργηθεί επιτυχώς όλο το χρόνο σε όλη την Ινδία αναμένονται περιοχές που δέχονται χιονοπτώσεις ή οι θερμοκρασίες πέφτουν κάτω από 5 βαθμούς Κελσίου το χειμώνα. Οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες στην πραγματικότητα δεν επηρεάζουν αυτό το φυτό εάν οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού έχουν ήδη ληφθεί υπόψη στην καλλιέργεια Εφόσον ο ρυθμός βλάστησης των σπόρων είναι πολύ φτωχός, πολλαπλασιάζεται αγενώς. Αν και τα μοσχεύματα βλαστών χρησιμοποιούνται για καλλιέργεια βλαστικών ιστών, τα φυτά έχουν αποδειχθεί ότι είναι το καλύτερο υλικό φύτευσης για τη Στέβια. Τα φυτά ιστοκαλλιέργειας της Στέβιας είναι γενετικά καθαρά, απαλλαγμένα από παθογόνους μικροοργανισμούς και έχουν εξαιρετικό ζωντάνια. Τα φυτά ιστοκαλλιέργειας μπορούν να φυτευτούν καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, αναμένεται κατά τη διάρκεια της αιχμής του καλοκαιριού. Η ιδανική πυκνότητα φύτευσης είναι 40.000 φυτά ανά στρέμμα με απόσταση 25×40 cm σε σύστημα υπερυψωμένης κλίνης. Το έδαφος μπορεί να εμπλουτιστεί με άβαλα επίδεσμο 25 τόνων καλά σάπιας κοπριάς αγροκτήματος/εκτάριο

Τύπος εδάφους
Η στέβια απαιτεί πολύ καλή αποστράγγιση. Κάθε έδαφος που διατηρεί την υγρασία για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα είναι ακατάλληλο για καλλιέργεια στέβιας και πρέπει να αποφεύγεται θρησκευτικά. Το κόκκινο χώμα και το αμμοπηλώδες pH 6-7 είναι τα καλύτερα για την καλλιέργεια της στέβιας.

Προετοιμασία υπερυψωμένου κρεβατιού
Το σχηματισμό υπερυψωμένων κρεβατιών είναι ο πιο οικονομικός τρόπος καλλιέργειας της στέβιας. Το υπερυψωμένο κρεβάτι πρέπει να έχει ύψος 15 cm και πλάτος 60 cm. Η απόσταση μεταξύ κάθε φυτού 23 cm. Αυτό θα έδινε πληθυσμό φυτών περίπου 40.000 ανά στρέμμα.

Φυτευτικό Υλικό
Υπάρχουν βασικά δύο επιλογές πολλαπλασιασμού. Το πρώτο είναι η ιστοκαλλιέργεια και δεύτερο η κοπή του στελέχους. Η καλλιέργεια ιστού είναι η καλύτερη επιλογή, αλλά πολλοί αγρότες μπαίνουν στον πειρασμό να δοκιμάσουν τη μέθοδο κοπής βλαστών για πολλαπλασιασμό. Σύμφωνα με την πρακτική εμπειρία, η παραγωγή κοπής στελέχους είναι μερικές φορές πιο ακριβή από την καλλιέργεια ιστού, καθώς το ποσοστό επιτυχίας της εγκατάστασης μοσχευμάτων στελέχους είναι πολύ χαμηλό, χρειάζονται τουλάχιστον 25 εβδομάδες για να αναπτυχθεί το μοσχεύμα στελέχους σε κατάλληλες ρίζες τροφοδοσίας για μεταμόσχευση (νεότεροι οι μεταμοσχεύσεις μοσχευμάτων στελέχους έχουν δείξει θνησιμότητα άνω του 50% τις πρώτες εβδομάδες μεταμοσχεύσεων στο κύριο πεδίο).

Συγκομιδή
Μια άλλη σημαντική πτυχή της συγκομιδής είναι η χρονική στιγμή της συγκομιδής. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σε καμία χρονική στιγμή δεν πρέπει να επιτρέπεται στα φυτά να ανθίσουν αφού μετά την ανθοφορία τοStevioside ποσοστό μειώνεται γρήγορα και τα φύλλα καθίστανται μη εμπορεύσιμα. Η συγκομιδή των φύλλων γίνεται με μάδημα σε μικρή ποσότητα ή ολόκληρο το φυτό με τα πλαϊνά κλαδιά κόβεται αφήνοντας 10 έως 15 cm από τη βάση. Η πρώτη συγκομιδή μπορεί να γίνει τέσσερις έως πέντε μήνες μετά τη φύτευση. Η επόμενη συγκομιδή μπορεί να γίνει κάθε τρεις μήνες, για πέντε συνεχόμενα χρόνια. Το γλυκαντικό στο φύλλο είναι το μέγιστο μέχρι να ανθίσει το φυτό. Λίγο πριν την ανθοφορία, το φυτό πρέπει να κοπεί εντελώς αφήνοντας 10 εκατοστά από το έδαφος. Το νέο ξέπλυμα των φύλλων θα φυτρώσει από εδώ. Το νέο φυτό θα είναι ξανά έτοιμο για συγκομιδή σε τρεις μήνες. Το φυτό αποδίδει περίπου 3000 κιλά ξερά φύλλα από ένα στρέμμα φυτείας κάθε χρόνο. Η συγκομιδή πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν πιο αργά, καθώς οι δροσερές θερμοκρασίες του φθινοπώρου και οι μικρότερες μέρες τείνουν να εντείνουν τη γλυκύτητα των φυτών καθώς εξελίσσονται σε αναπαραγωγική κατάσταση.

Ξεκλειδώνοντας τη γλυκύτητα στη σοδειά σας
Μετά τη συγκομιδή όλων των φύλλων, απαιτείται η ξήρανση τους. Αυτό μπορεί να είναι
επιτυγχάνεται σε ένα δίχτυ. Η διαδικασία ξήρανσης δεν απαιτεί υπερβολική θερμότητα· πιο σημαντική είναι η καλή κυκλοφορία του αέρα. Σε μια μέτρια ζεστή φθινοπωρινή μέρα, η καλλιέργεια στέβιας μπορεί να στεγνώσει γρήγορα στον ήλιο σε περίπου 12 ώρες. (Οι χρόνοι στεγνώματος μεγαλύτεροι από αυτόν θα μειώσουν την περιεκτικότητα σε στεβιοσίδη του τελικού προϊόντος.)
Η σύνθλιψη των αποξηραμένων φύλλων είναι το τελευταίο βήμα για την απελευθέρωση της γλυκαντικής δύναμης της στέβιας. ο
Τα αποξηραμένα φύλλα κονιοποιούνται, κοσκινίζονται και η λεπτή σκόνη αποθηκεύεται σε δοχεία. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με το χέρι είτε, για μεγαλύτερο αποτέλεσμα, σε μύλο καφέ ή σε ειδικό μπλέντερ για βότανα.

Ιστότοπος: https://www.natureherbs.org | www.natureherbs.co
Email: natureherbs@ymail.com
Whatsapp: +91 841 888 5555
Skype: φύση.βότανα

14 Ιουνίου 2016 (Περσικό ημερολόγιο 1395/3/25)

Επαρχία Mazandaran

https://en.wikipedia.org/wiki/Mazandaran_Province

Επαρχία Σάρι

https://en.wikipedia.org/wiki/Sari_County

Η στέβια είναι ένα γλυκαντικό και υποκατάστατο ζάχαρης που εξάγεται από τα φύλλα του φυτικού είδους Stevia rebaudiana.

Οι δραστικές ενώσεις της στέβιας είναι οι γλυκοσίδες στεβιόλης (κυρίως στεβιοσίδη και ρεμπαουδιοσίδη), οι οποίες έχουν έως και 150 φορές τη γλυκύτητα της ζάχαρης, είναι θερμοσταθερές, σταθερές στο pH και δεν μπορούν να ζυμωθούν. Αυτές οι στεβιοσίδες έχουν αμελητέα επίδραση στη γλυκόζη του αίματος, γεγονός που καθιστά τη στέβια ελκυστική για άτομα που ακολουθούν δίαιτες ελεγχόμενες από υδατάνθρακες. Η γεύση της στέβιας έχει πιο αργή έναρξη και μεγαλύτερη διάρκεια από αυτή της ζάχαρης και ορισμένα από τα εκχυλίσματά της μπορεί να έχουν μια πικρή ή σαν γλυκόριζα επίγευση σε υψηλές συγκεντρώσεις.

Το νομικό καθεστώς των εκχυλισμάτων στέβιας ως πρόσθετων τροφίμων και συμπληρωμάτων διαφέρει από χώρα σε χώρα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η στέβια απαγορεύτηκε το 1991 μετά από πρώιμες μελέτες που διαπίστωσαν ότι μπορεί να είναι καρκινογόνο. μετά από πρόσθετες μελέτες, ο FDA ενέκρινε ορισμένα συγκεκριμένα εκχυλίσματα γλυκοσιδίων για χρήση ως πρόσθετα τροφίμων το 2008. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε τα πρόσθετα στέβιας το 2011 και στην Ιαπωνία, η στέβια χρησιμοποιείται ευρέως ως γλυκαντικό για δεκαετίες.