[نام لاتین] Cucurbita pepo

[منبع گیاهی] از چین

[مشخصات] 10:1 20:1

[ظاهر] پودر ریز زرد قهوه ای

قسمت مورد استفاده گیاه: بذر

[اندازه ذرات] مش 80

[تلفات هنگام خشک شدن] ≤5.0٪

[هی متال] ≤10PPM

[ذخیره سازی] در محل خشک و خنک نگهداری شود، دور از نور و حرارت مستقیم نگهداری شود.

[مدت ماندگاری] 24 ماه

[بسته] بسته بندی شده در طبل های کاغذی و دو کیسه پلاستیکی در داخل.

[وزن خالص] 25 کیلوگرم/درام

معرفی

دانه کدو تنبل برای کمک به بهبود عملکرد روده با خلاصی از دستگاه روده از انگل ها و کرم ها استفاده دارویی دارد.

عصاره دانه کدو تنبل به عنوان ماده اولیه دارو برای از بین بردن حشره کش، تورم و سیاه سرفه به طور گسترده در صنعت داروسازی استفاده می شود.

به عنوان محصول درمان سوء تغذیه و پروستات، عصاره دانه کدو تنبل به طور گسترده در صنعت بهداشت استفاده می شود.

تابع:

1. عصاره دانه کدو تنبل می تواند به پیشگیری از بیماری پروستات کمک کند.

2.عصاره دانه کدو تنبل عملکرد درمان سیاه سرفه و کودکان مبتلا به گلودرد را دارد.

3- کدو تنبل منبع طبیعی منیزیم، فسفر، سلنیوم، روی، ویتامین A و ویتامین C است.

4. عصاره کوشاو همچنین یک ملین است که می تواند به رطوبت پوست کمک کند، در واقع یک غذای زیبایی برای زنان است.

5. دانه کدو تنبل برای کمک به بهبود عملکرد روده با از بین بردن انگل ها و کرم ها از دستگاه روده استفاده می شود.

6. عصاره دانه کوشاو اسید زیادی دارد، این اسید می تواند آنژین را آرام کند و عملکردی برای کاهش مایعات خون بالا دارد.

استویا در مناطق مرتفع در آب و هوای نیمه گرمسیری بهترین رشد را دارد. در جاهای دیگر می توان آن را به صورت یکساله پرورش داد. این گیاه خاکی با بافت سبک و با زهکشی خوب را ترجیح می دهد که مواد آلی به آن اضافه شده باشد. به آب کافی نیاز دارد تا خاک به طور مداوم مرطوب باشد، اما خیس نباشد. در آب و هوای گرم و آفتابی بهترین عملکرد را در نیمه سایه دارد. تکثیر از بذر کاشته شده در بهار است، اما سرعت جوانه‌زنی می‌تواند کم باشد، انتظار می‌رود نیمی از بذرهای کاشته شده جوانه نزنند. پس از برطرف شدن خطر یخبندان، نهال ها را بکارید. بهتر است برگها درست قبل از گلدهی برداشت شوند. گیاهان همچنین از قلمه ها رشد می کنند که بهتر است در اواخر زمستان گرفته شوند. غلظت استویوزید در برگ های استویا زمانی که گیاهان تحت شرایط روز طولانی رشد می کنند افزایش می یابد. در حالی که کشت استویا در مقیاس بزرگ می تواند در خاک قرمز خوب زهکشی شده و خاک لومی شنی. خاک باید در محدوده PH 6.5-7.5 باشد. برای کشت این گیاه باید از خاک های شور خودداری کرد.

استویا را می توان با موفقیت در تمام طول سال در سرتاسر هند کشت کرد و انتظار می رود مناطقی که بارش برف در آن ها می بارد یا دما در زمستان به زیر 5 درجه سانتیگراد می رسد. اگر دمای بالای تابستان قبلاً در کشت لحاظ شده باشد، در واقع دمای تابستان روی این گیاه تأثیر نمی گذارد. از آنجایی که سرعت جوانه زنی بذر بسیار ضعیف است، به صورت رویشی تکثیر می شود. اگرچه از قلمه های ساقه برای کشت بافت رویشی گیاهان استفاده می شود، ثابت شده است که بهترین ماده کاشت برای استویا است. گیاهان کشت بافت استویا از نظر ژنتیکی خالص، عاری از عوامل بیماری زا و دارای بنیه عالی هستند. گیاهان کشت بافت را می توان در طول سال کاشت، انتظار می رود در اوج تابستان. تراکم کاشت ایده آل 40000 بوته در هکتار با فاصله 25×40 سانتی متر در سیستم بستر مرتفع است. خاک را می توان با پانسمان اباسال به میزان 25 تن کود دامی به خوبی پوسیده در هکتار غنی کرد.

نوع خاک
استویا به زهکشی بسیار خوب نیاز دارد هر خاکی که رطوبت را برای مدت زمان طولانی حفظ کند برای کشت استویا نامناسب است و باید از مصرف آن اجتناب کرد. خاک قرمز و خاک لومی شنی با pH 6-7 بهترین برای کشت استویا هستند.

آماده سازی تخت مرتفع
ایجاد بسترهای مرتفع اقتصادی ترین راه برای رشد استویا است. تخت برافراشته باید 15 سانتی متر ارتفاع و 60 سانتی متر عرض داشته باشد. فاصله هر بوته 23 سانتی متر این باعث می شود جمعیت گیاهی در حدود 40000 در هر هکتار باشد.

مواد کاشت
اساساً دو گزینه برای ضرب وجود دارد. اول کشت بافت و دوم برش ساقه. کشت بافت بهترین گزینه است، اما بسیاری از کشاورزان وسوسه می شوند که روش برش ساقه را برای تکثیر امتحان کنند. طبق تجربه عملی، تولید قلمه ساقه گاهی گران‌تر از کشت بافت است، زیرا میزان موفقیت کاشت قلمه‌های ساقه بسیار کم است، حداقل 25 هفته طول می‌کشد تا قلمه ساقه در ریشه‌های تغذیه مناسب برای پیوند (جوان‌تر) رشد کند. پیوند قلمه های ساقه بیش از 50 درصد مرگ و میر را در چند هفته اول پیوند در مزرعه اصلی نشان داده است.

برداشت
یکی دیگر از جنبه های مهم برداشت، زمان برداشت است. لازم به ذکر است که در هیچ مقطع زمانی نباید به گیاهان اجازه گل دهی داده شود زیرا پس از گلدهی به گل می رسنداستویوزید درصد به سرعت کاهش می یابد و برگ ها غیرقابل فروش می شوند. برگها را با چیدن به مقدار کم برداشت می کنند و یا کل بوته را با شاخه های کناری جدا می کنند و در فاصله 10 تا 15 سانتی متری از پایه قرار می گیرند. اولین برداشت را می توان چهار تا پنج ماه پس از کاشت انجام داد. برداشت بعدی را می توان هر سه ماه یکبار، به مدت پنج سال متوالی انجام داد. تا زمان گلدهی گیاه حداکثر شیرین کننده موجود در برگ است. درست قبل از گلدهی باید گیاه را به طور کامل در فاصله 10 سانتی متری از زمین قطع کرد. تراز جدید برگ ها از اینجا جوانه می زند. گیاه جدید سه ماه دیگر دوباره آماده برداشت می شود. این گیاه سالانه حدود 3000 کیلوگرم برگ خشک از یک هکتار مزرعه تولید می کند. برداشت باید تا حد امکان دیر انجام شود، زیرا دمای خنک پاییزی و روزهای کوتاه تر باعث تشدید شیرینی گیاهان می شود زیرا آنها به حالت زایشی تبدیل می شوند.

باز کردن شیرینی در برداشت شما
پس از برداشت همه برگها، باید آنها را خشک کرد. این میتواند باشد
روی یک شبکه انجام شد. فرآیند خشک کردن فرآیندی نیست که به گرمای بیش از حد نیاز داشته باشد، مهمتر از آن گردش هوا خوب است. در یک روز پاییزی نسبتاً گرم، محصول استویا را می توان به سرعت در حدود 12 ساعت در زیر نور آفتاب کامل خشک کرد. (زمان های خشک شدن بیشتر از آن، محتوای استویوزید محصول نهایی را کاهش می دهد.)
له کردن برگ های خشک آخرین مرحله در آزادسازی قدرت شیرین کنندگی استویا است. را
برگ های خشک شده را پودر کرده، الک می کنند و پودر ریز آن را در ظروف نگهداری می کنند. این کار را می توان با دست یا برای تأثیر بیشتر در آسیاب قهوه یا مخلوط کن مخصوص گیاهان انجام داد.

وب سایت: https://www.natureherbs.org | www.natureherbs.co
ایمیل: natureherbs@ymail.com
واتساپ: +91 841 888 5555
Skype: nature.herbs

14 ژوئن 2016 (تقویم فارسی 1395/3/25)

Mazandaran province (استان مازندران)

https://en.wikipedia.org/wiki/استان_مازندران

Sari county (شهرستان ساري)

https://en.wikipedia.org/wiki/Sari_County

استویا استویا یک شیرین کننده و جایگزین قند است که از برگ های گونه گیاهی Stevia rebaudiana استخراج می شود.

ترکیبات فعال استویا گلیکوزیدهای استویول (عمدتا استویوزید و ربائودیوزید) هستند که تا 150 برابر شیرینی قند دارند، در برابر حرارت پایدار هستند، PH پایدار هستند و قابل تخمیر نیستند. این استویوزیدها تأثیر ناچیزی بر گلوکز خون دارند که باعث می شود استویا برای افرادی که رژیم های غذایی کنترل شده با کربوهیدرات دارند جذاب باشد. طعم استویا نسبت به شکر شروع کندتر و ماندگاری طولانی تری دارد و برخی از عصاره های آن ممکن است در غلظت های بالا طعم تلخ یا شیرین بیان داشته باشند.

وضعیت قانونی عصاره استویا به عنوان افزودنی ها و مکمل های غذایی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. در ایالات متحده، استویا در سال 1991 پس از بررسی های اولیه که ممکن است سرطان زا باشد، ممنوع شد. پس از مطالعات بیشتر، FDA برخی از عصاره های گلیکوزیدی خاص را برای استفاده به عنوان افزودنی های غذایی در سال 2008 تایید کرد. اتحادیه اروپا افزودنی های استویا را در سال 2011 تایید کرد و در ژاپن، استویا به طور گسترده ای به عنوان یک شیرین کننده برای دهه ها استفاده شده است.