Poedermetallurgische tandwielen en op maat gemaakte producten zijn, volgens verschillende productprestatie-eisen, vergelijkbaar met gewone warmtebehandeling. Na inductieverhitting en afschrikken moeten ze worden getemperd om de interne spanning en broosheid van het afschrikken te verminderen, de structuur te stabiliseren en de vereiste mechanische eigenschappen te bereiken. Meestal wordt tempereren bij lage temperatuur uitgevoerd. Bij de productie worden vaak drie soorten inductietemperering, oventemperering en zelftemperering gebruikt.
①Inductietemperen Het afgeschrikte werkstuk wordt opnieuw inductief verwarmd om het doel van het temperen te bereiken, dat wil zeggen dat nadat het werkstuk door de inductor is verwarmd en door sproeikoeling is afgekoeld, inductieverwarming en tempering onmiddellijk moeten worden uitgevoerd. Door de korte verwarmingstijd heeft de microstructuur een grote spreiding. Het kan een hoge slijtvastheid en een hoge slagvastheid bereiken, enz. Het is vooral geschikt voor het temperen van assen, hulzen en andere onderdelen die continu worden verwarmd en afgeschrikt.
②Tempereren in de oven Het werkstuk wordt na hoogfrequent afschrikken getemperd in een putoven, olieoven of andere apparatuur. De ontlaattemperatuur moet worden bepaald op basis van de vereiste hardheid en prestatie, en de ontlaattemperatuur en -tijd, zoals gereedschappen en meetinstrumenten van hoog koolstofstaal, tandwielen en spline-assen van middelmatig koolstofstaal of middelmatig koolstofgelegeerd staal, nokkenassen van gelegeerd gietijzer en andere onderdelen , vereisen een lagere afschrikkoelsnelheid, vaak met behulp van dompelkoeling in water of water. De meeste zijn getemperd op 150 ~ 250 ℃ en de tijd is over het algemeen 45 ~ 120 minuten. Het wordt meestal gebruikt voor het temperen van werkstukken met een klein formaat, complexe vorm, dunne wand en ondiepe geharde laag om de hoge hardheid en slijtvastheid van het oppervlak van de onderdelen te garanderen. Vereisen.
③Zelfonthardend Stop het koelen na het spuiten of dompelkoeling en gebruik de warmte die na het afschrikken in het afgeschrikte werkstuk aanwezig is om de afschrikzone weer naar een bepaalde temperatuur te laten stijgen om aan de eisen van het temperen te voldoen, en de temperatuur ervan moet hoger zijn dan de tempertemperatuur in de oven. Over het algemeen heeft het binnenoppervlak van de onderdelen een hogere temperatuur na 3 tot 10 seconden afkoelen. Omdat het tijd is voor zelfontharding, zijn de grote delen 6s en de kleine 40s om het zelftemperering te voltooien.